Liczy około 200 gatunków. Krzewy, drzewa i pnącza. Liście skrętoległe. Rozmnażanie: wysiew nasion wiosną po uprzednim traktowaniu ich stężonym kwasem siarkowym przez 1 godz. Niektóre gatunki (np. Rh. typhina, Rh. glabra) i ich odmiany rozmnaża się najczęściej z sadzonek korzeniowych, które pozyskuje się późną jesienią. Część gatunków (np. Rh. radicans, Rh, toxicodendron) wy kazuje właściwości silnie parzące i dlatego wszelkie prace przy nich należy wyko nywać w rękawicach ochronnych.
Występowanie: wschodnia część Ameryki Północnej.
Wzrost. Duży krzew lub małe, często wielopniowe drzewo do 4-6 (10) m wysokości i szerokości. Korona z wiekiem płaskokulista, pędy rozwidlają się widlasto. Wydaje odrosty. W młodości szybko rośnie. Krótkowieczne, żyje do 20-30 lat. ~ -
Pędy. Grube, mtode aksamii nie brązowo owłosione. We wnątrz sok mleczny.
Liście. Sezonowe, nieparzy stopierzastozlożone, do 50 60 cm długości, złożone z 11 31 piłkowanych listków. Oś liścia i częściowo listki aksamitnie owłosione. Jesienią wcześnie pomarańczowoczerwone, bardzo atrakcyjne.
Kwiaty. Zielonkawożółte w szczytowych wiechach (męskie luźniejsze); w VI—VII. Roślina dwupienna.
Owoce. Drobne, zebrane w pałkowatych, amarantowych owocostanach pozostających do wiosny.
System korzeniowy. Płaski i bardzo szeroki. Korzenie mięsiste, wytwarzają liczne odrosty, szczególnie na próchnicznych glebach i po uszkodzeniu.
Wymagania: duże możliwości przystosowawcze, rośnie dobrze na każdej glebie. Dobrze znosi upały i suszę. Odporny na mróz i warunki miejskie. Stanowisko słoneczne. STREFA 5A
Walory dekoracyjne i zastosowanie: mało wymagający gatunek do sadzenia pojedynczo w parkach, ogrodach i zieleni miejskiej (np. na skarpach). Jedna z najładniej przebarwiających się jesienią roślin. Z wiekiem często się wywraca, rozłamuje.
Odmiany:
'Dissecta' - odmiana strzępolistna. Krzew niższy i bardziej rozłożysty, o głęboko powcinanych listkach. Cenna żeńska odmiana o pięknym, pomarańczowym zabarwieniu jesiennym.
Nadaje się do mniejszych ogrodów i dużych pojemników.