rosliny4

RODZAJ: Tilia - lipa (Rodzina: Tiliaceae - lipowate)

Liczy około 45 gatunków. Drzewa. Liście pojedyncze, sezonowe, skrętolegL często asymetryczne u nasady. Rośliny jednopienne; kwiaty żółte w wierzchol kach zwisających na długiej szypule, zrośniętej z języczkowatą podsadką. Drz< wa wyjątkowo miododajne. Często u nasady pnia wydają liczne odrosty z pąków śpiących. Drewno miękkie, chętnie wykorzystywane przez rzeźbiarzy. Rozmnażanie: wysiew nasion wiosną po stratyfikacji (gatunki rodzime) lub okuli zacja (rzadsze gatunki lub odmiany).

Gatunek: Tilia cordata Mili. - lipa drobnolistna

Występowanie: Europa po zachodnią Syberię. Gatunek krajowy. Popularny w całym kraju jako składnik grądów.

Wzrost. Duże drzewo do 25 (30) m wysokości. Korona początkowo szero-kokulista, z czasem bardziej wydłużona. U starszych, wolno stojących

drzew dolne gałęzie przewisają. Wzrost średnio szybki. Gatunek długowieczny, żyje 500-1000 lat.

Pędy. Młode - nagie i błyszczące, często od słońca zaczerwienione.

Liście. Sercowate lub zaokrąglone, 3-10 cm długości i szerokości. Dojrzałe liście spodem charakterystycznie sinawe, z kępkami rudych włosków u nasady blaszki w kątach nerwów (u T. platyphyllos i T. 'Euchlora' - jasne). Jesienią żółte.

Kwiaty. Żółtawobiałe, po 4-11 we wzniesionych kwiatostanach (często po nad liśćmi - charakterystyczne), silnie słodkawo pachnące; bardzo oblito kwitnienie po T. platyphyllos, w k. VI—VII.

Owoce. Małe, często asymetryczne, filcowato owłosione, ze słabo wy kształtowanymi żeberkami.

System korzeniowy. W młodości (do 10 lat) wytwarza palowy system korze niowy, potem typu sercowatego - gęsty i mocny. Bardzo duża liczba drób nych korzeni. Przypomina system korzeniowy jaworu. Nawet starsze dr/r wa łatwo daje się przesadzać.

III