Liczy około 50 gatunków. Głównie krzewy. Liście pojedyncze, nakrzyżlegte, c.iM brzegie. Rośliny jednopienne. Owoc - pestkowiec.
Rozmnażanie: najpopularniejszą formą są sadzonki zdrewniałe, które łatwo h ukorzeniają. Sadzonki ścina się zimą, przechowuje w chłodni i wysadza późn.i wiosną. Czasami stosuje się także sadzonki zielne, a niekiedy także szczepieni' (niektóre barwnolistne odmiany L obtusifolium i L. ovalifolium).
Występowanie: Europa, północna Afryka i Azja Mniejsza. Gatunek krajowy Spotykany miejscami w południowej części kraju.
Wzrost. Luźny, wyprostowany krzew do 2-4 m wysokości i niekiedy więk szej szerokości. Pędy z czasem przewisają i mogą się zakorzeniać (głównie na miejscach cienistych). Wytwarza odrosty. Wzrost szybki.
Liście. Lancetowate, sezonowe lub półzimozielone, 3-6 cm długości, nieco skórzaste. Wczesny rozwój wiosną, jesienią bez przebarwienia.
Kwiaty. Białe, drobne, pachnące, w krótkich (do 8 cm długości) wiechach, w VI—VII.
IM,
Owoce. Czarne, kuliste (do 8 mm średnicy), błyszczące, lekko trujące; od IX. System korzeniowy. Wyjątkowo gęsty i płytki; duża ilość drobnych korzeni bezpośrednio pod powierzchnią gleby często uniemożliwia wzrost innych roślin. Wytwarza odrosty.
Wymagania: bardzo tolerancyjny, dobrze rośnie zarówno na suchych, jak i mokrych glebach, najlepiej bogatych w wapń. Stanowisko słoneczne lub cieniste (na słońcu bardziej gęsty), najlepiej ciepłe. Odporny na mróz, upały i okresową suszę. Toleruje lekkie zasolenie. Dobrze rośnie w warunkach miejskich. Doskonale znosi ciecie. STREFA 5A
Walory dekoracyjne i zastosowanie: krzew o przeciętnych walorach ozdobnych, stosowany głównie w formie żywopłotów formowanych - podstawo wy krzew żywopłotowy dla zieleni miejskiej (najlepiej w miejscach stonecz nych). Dobry również do umacniania skarp (gęsty system korzeniowy).
157