Rzuty mongea068

10

Aby było wiadomo, gdzie na rysunku znajduje się punkt, jego miejsce zaznacza się małym kółkiem (o średnicy 2 - 2,5 mm); teoretycznym miejscem punktu jest środek tego kółka. Prostą oznacza się na rysunku linią prostą (ciągłą lub kreskową; mogą też mieć różne grubości).

Umowa: Linia (lub jej część), która jest niewidoczna, bo została zasłonięta przez inny obiekt, będzie rysowana linią kreskową (jak niektóre odcinki linii na rysunkach 2, 3 i 4).

2.1. Rodzaje odwzorowań i zasady ich sporządzania

Najczęściej używane w geometrii wykreślnej (i w praktyce inżynierskiej) rodzaje odwzorowań zostały dalej przedstawione na przykładzie odwzorowania pojedynczego punktu.

Aby odwzorować dowolnie obrany w trójwymiarowej przestrzeni punkt A, należy w tej przestrzeni myślowo obrać płaszczyznę, na której A zostanie odwzorowany.

Płaszczyznę tę sytuuje się dowolnie względem punktu A (może nawet przez niego przechodzić) i w zasadzie dowolnie względem kierunków naturalnych dla obserwatora, takich jak pion i poziom.

Jednak łatwiej „się oswoić" z taką płaszczyzną, która jest przyjęta w położeniu szczególnym, tzn. pionowo lub poziomo. Materialnym modelem płaszczyzny pionowej (takiej jak na rys.1) może być np. powierzchnia szkolnej tablicy czy ściany; odwzorowywany punkt może być przed tą płaszczyzną, na niej lub za płaszczyzną.

Płaszczyzna może być także przyjęta poziomo (jej model to np. podłoga, powierzchnia stołu lub leżąca na stole kartka rysunku). Odwzorowywany punkt może się znajdować wówczas nad płaszczyzną, na niej lub pod tą płaszczyzną.

Płaszczyznę odwzorowania nazywa się rzutnią (wyjaśnienie tej nazwy dalej) i oznacza małą grecką literą 7T.

Następnym krokiem w realizacji odwzorowania jest ustalenie sposobu jego dokonania, czyli jak doprowadzić do powstania obrazu punktu A na rzutni n.

Rys. 1