s 16 2

16

flikly popędów. W len tpotób rniMnlMi wskazu|e prawie wszystkim ni ijiwtska, która odilwUję ukryte ptychkzne promy, wywołujące pęto. loglctnc zaburzenia, Miloiema dociera do (ilriwlmlomydi mrchani* zmów wyparto, podziałów wc wnętrzu piychiH projekcji nletkcepto-wwych Instynktów ni zewnętrzne obiekty, przemocy, kłów obsesyjnie uę powtarza sygnalizując wewnętrzny roilim. Dlatego pozytywni wymówi tytułu, postuluje integricję, uświadomienie wewnętrzne) obici i subtlmację nienawiści w ntlloicl. Wykładnia U zbUZi tię do rcinterpre* locji Kiiilbj, która freudowską nlcpokojęc.) .swojską obli' przekli* di ni terapeutyczny świadomość .otoki w umym sobie'. W len spo-tób instalacja Helen Oudwick poniui pozytywne I kreatywne aspekty dts iWmlirlirii, odczytane przez |ulię Krbtevę. zwięune u wspólijtnlc-nton i Integrację, .konfederację otoki’ - oraz jego negatywną ilronę, odkrytą przez Freuda, prowadzącą ku imitrei, nienawiScl i destrukcji. Praca Artystki zatrzymuje obydwa rozwiązania w otwartej potencjalnotd, md którą niczym poitulat unosi się tytułowa .mllok do rzeczy obcych', oferująca nadzieję prwkroczenia negiiywrióśd. —

Mowilta, głosząca mllok do obcych i jednoczełnie sugerująca skutki jej zaprzeczenia, koresponduje w swej społecznej wymowie ze wtpę. mnianymi politycznymi leoriimi Julii Kristcvcj. Filozolka w studium z IW, Nalions nlkwl Ńitllotinlisiń - skierowanym przeciwko narodowej depresji • przenosi własne psychoanalityczne koncepcje pluralistycznej podmiotowodci w procesie, w obszar refleksji nad współczesnym modelem narodu i społeczeństwa. Autorka postuluje następującą praktykę: współczesne paóstwo nie powinno integrować przyjmowanych imigrantów, lecz respektować Ich prawo do wyboru odrębności. Imigranci winni natomiast szanować obcość gospodarzy. W len sposób konstylu ować się będzie .konfederacja obcości*. W obrębie tego, co narodowe, dziali bowiem logiczna mnogość, której różnorodność musi zostać zachowana, bez konlccznolci dominacji jednej grupy społecznej czy etnicznej nad inną. W owej .społecznej polilogiee* - zamiast statycznego, biologicznego, totalizującego i nieruchomego pojęcia narodu - rozkwita hetetogenicznofć i dynamika .ducha ogólnego’ koordynującego we-wnątrziurodowe i międzynarodowe różnice i podziały. W obrębie .konfederacji obcości* Kristcva akcentuje potrzebę zagwarantowania osobistych wolności i wchodzenia w coraz szersze zbiorowości, pod warunkiem, iż w Ich ułożeniu leży mnogość, otwarcie i poliwalencja, rozbijające nacjonalistyczne, religijne i rasowe umknięcia. Krisieva powołuje się na biblijne i patrystyczne przesiania nawołujące przeciwko ksenofobii i nienawilci. W Kcdoszim napisane zostało: „[...) będziesz kochii bliźniego jak siebie samego, to samo dotyczy obcego'- Filozolka cytuje również fragment listów więziennych Sw. Pawia: ,[.„| już nie mi Cieką ani

17

Żyda, obrzezanego ani nteobrzezanego, bubanyhcy, fcyty, niewolmki, wolnego, ca wszystkim we wsiyslkich Cliryslut', Analizuję takie pojęcie delto pengriu Iw. Augustyna, przeciwstawione rządom opresji paAsłwo wolności Ipitłstwo pielgrzymki,

Kwlal wrysowany we wnętrzu plauayny futra stanowi postulowaną odrębną wyspę obeoSci, umieszczoną w centrum zewnętrznego, odmiennego terytorium Enklawę, która swą Słoniną ornamentyką dekoruje i wzbogaci futrzane dywany, rozrywając ich monotonną jcdiwić i podskórny brulahzm, sugrru|ący rut polowania. Delikatno# kwiatów rozjafnla I dopełnia demnoSć futrzanej powłoki - obi elementy o odmiennym pochodzeniu współgrają w dekoracyjne) I jednocześnie zdumiewającej całości. Zderzenie dwóch odmiennych, a jednocześnie komponujących się składników stanowi na czysto wizualnym poziomie odbioru ilustrację tytułowej .miłości rzeczy obcych*. Dopiero podpita-ne poniżej kobiece Imię w połączeniu z potencjalną grobową formą cokołów, na których rozłożone są dywany, przywraca mroczny I bolesny charakter instalacji, Wschodzenie Imion wprowadza historyczny i narodowy konlebl związany z przejawami przemocy, nietolerancji i mordu, związanych z wojnami, które wybuchały iu tle nacjonalistycznej I rasowej nienawiści w różnych częściach Świata i momentach w dziejach.

Znaczenie dla lej pracy nu kontekst lat dziewięćdziesiątych i problematyka kobiecości, wypełniająca instalację dzięki wymowie Imion. Formalną I dekoracyjną neutralność dzieła rozrywa różnica pici, która wyraźnie wylania się w ramach stopniowej percepcji- Kwiat przekształca się w pierwiastek kobiecy, a otaczające futro przyjmuje męskie atrybuty; kontrast ten nabiera złowrogiej atmosfery w obliczu kruchośd, samotności i dclikalnoicl kwiatu, wobec ciemnego, przytłaczającego i zwierzęcego futra. Uświadomiona nagie zwierzęcoś^ pnesyająa in-sUlaeję, sugerująca zarówno ofiarę, jak I przemoc, powoduje iż .miłość do rzeczy obcych* staje się już wyfącznie nierealnym postulatem, ide* alem w obliczu brutalnej rzeczywistości, w której pogrążone były kobiety noszące egzotyczne Imiona. Kobieca obcość pojawia się zarówno w wymiarze ponadczasowym, jak również historycznym.

Dla Krisicłcj pierwsi autsajderzy w europejskiej kulturze to wialnie ' kobiety, Danaidy w greckiej mitologii i u Ajschyiosa, W myśli filozofii ozoacza to, iż kobiecy nują jzczęśde i odpouieżlaaJność bycia podmiotami granicznymi’ rozpostartymi pomiędzy przeciwstawnymi obszarami: ciała i myśli, biologii I języka, narodu I świata. Dopełnił ową inność wymiar historii, gdzie kobiety stają się wzorcowymi nosidełkami narodowej, rasowej i etnicznej odrębności, wspartej na arehclypiczncj matrycy płciowej różnicy. Negatywnym skutkiem tego statusu jest polon-cjalnoSĆ stania się celem niszczycielskiej przemocy, wzmocniona przez