rozdział 2 tom 1Y

2.4.6. Podstawę do ustalania ilości j.n.p. z tabeli 5.2. stanowi parametr rzeczowy (parametr wielkości) - określony przez powierzchnię opracowywanego terenu wyrażoną w hektarach.

Uwagi:

1.    Powierzchnię terenu przyjmuje się w zasadzie w granicach ustalonych w dokumencie lokalizacyjnym (decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu).

2.    Przy inwestycjach liniowych do obliczania powierzchni przyjmuje się technicznie uzasadnioną szerokość zajętego pasa terenu.

3.    Przy konieczności rozszerzenia opracowania planu poza obszar określony w decyzji lokalizacyjnej (np. połączenia liniowe terenu z ogólnomiejskim układem sieciowym), jako podstawę należy przyjmować rzeczywistą powierzchnię objętą opracowaniem.

4.    W przypadku występowania na projektowanym terenie (w granicach opracowania) nie naruszanych (nie projektowanych) terenów leśnych, zbiorników wodnych, terenów rezerwowych itp., w celu obliczenia powierzchni opracowania należy potrącić 80% tych terenów, jeżeli przekraczają one 0,50 ha.

5.    Dla budownictwa hydrotechnicznego przyjmuje się powierzchnię terenu w granicach projektowanej inwestycji, po odjęciu swobodnej powierzchni wody.

2.4.7.    Wyodrębnionym tematem, dla którego ustala się j.n.p. według tabeli 5.2., jest zadanie inwestycyjne, tj. zamknięty etap realizacji inwestycji, wymagający odrębnego pozwolenia na budowę.

2.4.8.    Na etapie projektu wykonawczego (PW) nie przewiduje się opracowywania planu zagospodarowania terenu. Ewentualne zmiany wynikające z innych części projektu budowlanego lub z projektów wykonawczych, a konieczne do wprowadzenia po zatwierdzeniu planu i uzyskaniu pozwolenia na budowę, wymagają sporządzenia nowej wersji planu w stadium projektu budowlanego i ponownego zatwierdzenia.

Ilość j.n.p. opracowania takiej wersji ustala się według tabeli 5.2., z zastosowaniem odpowiedniego współczynnika W-0001.

59