Tak więc elektrody umieszczone na obu przedramieniach i lewym podudziu, niejako w przedłużeniu ww. punktów. Tworzą wierzchołki trójkąta równobocznego, w którego środku znajduje się serce. Ten układ odprowadzeń zwany trójkątem Einthovena obrazuje układ trzech dwubiegunowych odprowadzeń kończynowych (1,11,111).
Rejestracja elektrokardiogramu
Potencjały elektryczne generowane przez serce odbiera się za pomocą odprowadzeń, które nazwano .jednobiegunowymi” i „dwubiegunowymi”. W odprowadzeniach jcdnobiegunowych elektrodą badającą jest elektroda dodatnia, umieszczona w miejscu badanego potencjału. Drugą elektrodą jest elektroda obojętna o napięciu równym zero. Odprowadzenia jednobiegunowe mierzą więc bezwzględny potencjał w jednym punkcie badanego pola elektrycznego. W odprowadzeniu dwubiegunowym elektrody umieszczone są w punktach o różnym potencjale i rejestrują różnice potencjałów między dwoma punktami.
Rutynowy elektrokardiografu — jest to standardowo wykonywany spoczynkowy zapis EKG, obejmujący 12 odprowadzeń:
trzy odprowadzenia kończynowe dwubiegunowe, trzy odprowadzenia kończynowe jednobiegunowe, sześć odprowadzeń przedsercowych jednobiegunowych.
Odprowadzenia kończynowe dwubiegunowe, to odprowadzenia I, fi, III.
I — rejestruje różnicę potencjałów między: lewym przedramieniem (+) a prawym przedramieniem (-),
II - rejestruje różnicę potencjałów między lewym podudziem (+) a prawym przedramieniem (-),
III — rejestruje różnicę potencjałów między lewym podudziem (+) a lewym przedramieniem.
Odprowadzenia kończynowe dwubiegunowe
Odprowadzenia kończynowe jednobiegunowe - rejestrują wartość potencjałów w danym punkcie powierzchni ciała. Elektroda badająca (dodatnia) umieszczona jest na jednej z kończyn, elektrodę obojętną stanowi połączenie elektrod z pozostałych dwóch kończyn (modyfikacja Goldbergera).T worzenie elektrody obojętnej zapewnia konstrukcja współczesnych
elektrokardiografów. Odprowadzenia jednobiegunowe w modyfikacji Goldbergera oznacza się: odprowadzenie aVR — z prawej kończyny górnej, odprowadzenie aVL — z lewej kończyny górnej, odprowadzenie aVF — z lewej kończyny dolnej.