Przerost prawej komory
Może być wynikiem przeciążenia skurczowego (np. nadciśnienie w tętnicy płucnej, zwężenie prawego ujścia tętniczego) lub przeciążenia rozkurczowego (np. ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej). Kryteria:
1. Odchylenie osi elektrycznej serca w prawo powyżej +110°.
2. Załamek R w odprowadź. V, większy od załamka S i większy od 7mm.
3. Głęboki załamek S w odprowadzeniach V5 i V*.
4. Odcinek ST obniżony skośnie do dołu, załamek T ujemny, niesymetryczny lub ujemno-dodatni w odprowadź. V| i V2.
5. Opóźniony zwrot ujemny ponad 0,035s w odprowadź. V| i V2.
W przypadku zespołu przewlekłego serca płucnego w odprowadź. V* często nie stwierdza się wysokiego załamka R lecz zespół iSr\ rS lub QS. Występują także wysokie zał P w odprowadź. II oraz głębokie załam ki S w odprowadź, od V4 do V*.
Przerost lewego przedsionka
mP mimie "(Leń A tria! Eniargcmcnt)
Do przerostu i przeciążenia lewego przedsionka dochodzi w wadach lewego ujścia przedsionkowo-komorowego oraz w chor. doprowadzających do przeciążenia lewej komory (np. nadciśnienie tętnicze). W EKG wyraża się to zmianą kształtu załamka oraz wydłużeniem czasu jego trwania. Kryteria:
1. Szeroki >0,1 ls, dwugarbny załamek P w odprowadzeniach I i II.
2. Dodatnio-ujemny załamek P w V| (faza ujemna o czasie trwania co najmniej 0,04s i głębokości lmm).