SANY3351

II. Wypisz po kilka form wyrazowych każdego * leksemów s powyższego ćwiczeni* C*y wartożci kategorii selektywnych ponsozególnyeh form zależą od ich diarmktery*tTH flektyjnej 1    ■

III.    Opisz oddziaływania niromodacyjno w poniższych połączeniach słów: wysokich drzwi, to mieśdo Honolulu, Jaś śpi, dziewczynki zaspały, kolegi neftrra, etylenu Holu świętego Pawia prtrs księdza Piotra.

IV.    Dokonaj opisu gramatycznego Ieksomu GOTOWY. Zastanów *ię. jaki jnfi tutu gram a ty omy słowa gotów. Czy nałoży ono do Ieksomu GOTOWY, osy toż reprcMnttj* odrębny leksem f Jak oplsad opozycję form gotowy — gotów w mianowniku llaby pojedynczej rodzaju męskiego f

V.    Zanalizuj związki składniowo w poniśssyoh wyrażeniach: wyższy nii Piotr, najwgiuy z chłopców, najlepiej ze wszystkich, gorsza od garaży.

Wykaż, że stopień przymiotnika jest kategorią modulującą przymiotnika, nety. wowaną składniowo. Jakim formom wyrazowym lub leksomom należałoby przypłaci stopień selektywny!

VI. Budująo i interpretując odpowiednie przykłady, wykaż, że forma wyrazowa newsie [gen. zg) może akomodować dopełniacz rzeczownika w czterech różnych porycjaci składniowych.

VII. Zinterpretuj rodzaj leksemów: KTO. CO, NIKT. NIC. WSZYSTKO, C08.

VIII. Podaj wyraziste przykłady dziedziczenia przez derywaty włażciwold składniowych leksemów bazowych. Postaraj się, aby przykłady ilustrowały różne stopnie pełnoicl dziedziczenia tych właóeiwoóci.

IX. Uzasadnij zasób wartoóci kategorii rodzaju modulującego przyjęty dla poszczególnych klas leksemów w rozdziale V (punkt 0).

ROZ.DZl>Vt VIII

WŁASNOŚCI SKŁADNIOWE ¥ORM LICZEBNIKOWYCH

1. KATEGORIE FLEKSTJNE LICZEBNIKÓW

Opla konstnikcji syntaktycznycli, w których skład wchodzą słowa reprezentujące lckaemy V\czebn\kowe, sprawia w języku polskim duże trudności. Szczególni o ważną pozycję zajmują tu. konstrukcje złożone z formy liczebnika i formy tłwaowmka. Będziemy jc w niniejszym rozdziale nazywać frazami nominalny¹¹*¹ » a Jęh składniki -.członami. Panujące tu stosunki s% na tyle skomplikowane, że jeśli operujemy pojęciami składni tradycyjnej, to mamy zasadnicze trudności ze stwierdzeniem, który człon frazy nominalnej jest nadrzędny, który zaś podrzędny, i uciekamy się do wyjaśnień, że raz jest tak, a raz inaczej. Podobnie rzecz się ma z opisem stosunków akomodacyjnyeh. Na ogól stwierdza się tu, że czasem obowiązuje składnia zgody, czasom — składnia rzędu.

W rozdziale XV liczebniki zostały zdefiniowane jako lekaemy mające kategorie lleksyjne przypadku i rodzaju i nie mające kategorii fleksyjnej liczby.'

Leksemów liczebnikowych jest w języku polskim stosunkowo niewiele.

W pracy Baloni (1977aj objęto analizą 50 leksemów. Wykaz ten może być uzupełniony kilkoma leksemami dyskusyjnymi. Leksomy liczebnikowe odznaczają się przy tym słabym zróżnicowaniem form. Każdy z nieb jest na ogół reprezentowany zaledwie przez kilka słów (przez większą liczbę słów reprezentowane są wyłącznie leksemyt OWA, OBA., OBYDWA, TRZY i OZTBRY).

ITT

U — awUdnla ył»p6lc««Q**o—