Scan0060

o

o

o

Słuchanie opowiadania.

Mała sarenka leży pod krzaczkiem i drży ze strachu. Matka kazała jej czekać na swój powrót i odezwać sit' dopiero na wołanie. Ale sarenka na próżno wytęża słuch, czy nie doleci głos matki. Cały las rozbrzmiewa głosami i hałasem, który>zagłusza śpiew ptaków, pukanie dzięcioła, szum sosen i wody sączącej się do strumyka. Te głosyt są obce. nieznane, budzą we wszystkich zwierzętach niepokój i przerażenie.

„ Gdzie jesteś, córeczko? ” - woła zmiepokojona mama. Nagle spostrzega swoje dziecko pod obwisłą gałęzią. „Nareszcie jesteś, mamo! Tak się bałam tych krzyków!"

Sarna ostrożnie wyprowadza małą z tej części lasu. w której grasuje gromada rozkrzyczanych dzieci, ludzkich dzieci. Chce być z dala od tych. którzy nie umieją uszanować praw panujących w lesie, nie umieją zachować ciszy i spokoju, potrzebnego wszystkim mieszkańcom lasu.

Rozmowa na temat opowiadania.

-    Dlaczego sarenka drżała? Kto hałasował w lesie?

-    Co zagłuszały te hałasy? Co potrzebne jest mieszkańcom lasu?

O co prosi nas las? - ćwiczenia Z elementami dramy.

Dzieci wcielają się w rolę lasu i jako łas mów ią, np. Proszę, nie łamcie gałązek na moich drzewach; Proszę, nie płoszcie zw ierzątek itp.

Wiewiórka - wyklejanic sylwety zwierzątka kuleczkami z bibuły.

O Rysowany wierszyk Ruda wiewióreczka.

Nauczyciel, recytując wierszyk, rysuje elementy, o których opowiada, dzieci odgadują, jakie zwierzątko powstało.

Najpierw głowę narysuję, już z niej sterczą uszka dwa. teraz brzuszek, cztery• łapki, piękny ogon zwierz ten ma.

Czarne oczka, nos, wąsiki, ostre ząbki białe dwa, na gałązce sobie siedzi, w łapce szyszkę twardą ma.

O Jak wygląda wiewiórka? - oglądanie obrazka wiew iórki i określanie jej wyglądu. O Zabawa Ulubiony pokarm.

Dzieci nazywają produkty pokazane przez nauczyciela, a następnie wybierają spośród nich te, które ich zdaniem lubi w iew iórka (orzechy laskowe, orzechy włoskie, szyszki z nasionami, żołędzie, suszone grzyby, sałata, cukierek, marchewka, jabłko). Inscenizacja wiersza B. Lewandowskiej Rozmówki, z wykorzystaniem sylwety wróbla i wiewiórki.

Usiadłeś, wróbelku, na zielonym świerku, tuż obok wiewiórki w wiosennym futerku.

Może tę wiew iórkę pytałeś o imię? może wspominałeś, jak to było w zimie?

Pokiwałeś łebkiem tak. jakby w ukłonie, a potem coś głośno zaćwierkałeś do niej.

Nie mogłem zrozumieć małego wróbelka, bo dzieci w przedszkolu nikt nie uczy ćwierkać!

O

O

%

%

O czym rozmawiał wróbel z wiewiórką? - manipulowanie sylwetami, tworzenie dialogów według pomysłów dzieci.

Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy.

Poprawianie konturów narysowanych przez nauczyciela czarnym flamastrem, wy-klcjanie wnętrza zwierzątka kuleczkami z czerwonej i pomarańczowej bibuły (bibułkowe kuleczki dzieci przygotow ują wcześniej, w pierwszej albo trzeciej części dnia), dorysowywanie flamastrem oczu, nosa i wąsików.

Wykonanie prac przez dzieci.

Wspólna ocena, umieszczenie prac na wystawie.

Zabawa ruchowa Wiewiórki z dziupli.

Dzieci dobierają się trójkami. Dwoje podaje sobie ręce i tworzy dziuplę, w której chowa się trzecie dziecko - wiewiórka. Na hasło nauczyciela Wiewiórki z dziupli dzieci wiewiórki poruszają się po sali, naśladując skoki w iew iórek. Dźw ięk tam-buryna jest sygnałem do powrotu do swojej dziupli. Przy powtórzeniach zabawy dzieci zamieniają się miejscami tak, aby każde mogło być w iew iórką.

Zabawy na placu przedszkolnym.

O Leśne zagadki - rozwiązywanie zagadek, wyszukiwanie obrazków - przedstawiających ich rozwiązania. Np.:

%

Rośnie sobie w lesie, z igieł ma koronę i latem i zimą igły są zielone.

(choinka)

Podobny jest do świnki, lecz ma ostre kły, lub i jeść żołędzie, czasem bywa zły.

(dzik)

Co to za doktor skrzydlaty, który' bez żadnej zapłaty stuka dziobem w twardą korę, lecząc wszystkie drzewa chore?

(dzięcioł)

Zabawa orientacyjno-porządkowa Dzieci w lesie (patrz: przewodnik.... s. 119).

O Leśne zwierzątka - ćw iczenie spostrzegawczości i koordynacji wzrokowo-ruchowej: składanie obrazków pociętych na części w całość, nazywanie zwierząt, które przedstawiają.

Temat dnia: Las w iosną

Cele ogólne:

Przybliżenie środowiska przyrodniczego, jakim jest las. w toku bezpośredniej obserwacji; zwrócenie uwagi na zmiany w przyrodzie w związku z nową porą roku - wiosną.

123