Scan132

MO

12.2. Odpowiedzi

12.1.    a.

12.2.    b, można tylko wyznaczyć średni molowy współczynnik aktywności soli. Udział kationu i anionu wy± można obliczyć, ale wymaga to po-zatermodynamicznych założeń przyjętych w sposób dość dowolny.

12.3.    a (patrz ęównież odpowiedź w zad. 12.2).

12.4.    wszystkich; maleją.

12.5.    a.

12.6.    b, wartość współczynnika A zależy od temperatury; zmienia się jak

(er)-³*

12.7.    b (zależą od    siły jonowej    roztworu).

12.8.    a.

12.9    a.

12.10.    b, (oba współczynniki    aktywności    zmaleją).

12.11 A. Dodać elektrolit (nie zawierający jonów Zn'' i CT).

12.1 IB. b.

12.12.    a, b, c.

12.13.    b.

12.14A. b.

12.14B. a.

12.15.    a.

12.16.    a, b, c, d, f.

12.17.    c, w zależności od ładunku i rozmiarów jonu.

12.18.    Obu jonów w wodzie (mniejsze współczynniki aktywności niż w heksanie).

12.19.    a.

12.20.    Jon /f jest    słabiej    solwatowany    ni i Na\ ponieważ jego promień jest

większy, a ładunek taki sam'. Natężenie pola elektrostatycznego w bezpośredniej odległości od jonu jest więc mniejsze.

12.21.    a) w benzenie, b) w wodzie.

12.22.    a.

12.23.    K = Ac/1000 (c w molach/dm‘³).

12.24.    a.

12.25.    a.

12.26.    b, A_mot maleje ze wzrostem c^]r2.

12.27.    b.

12.28.    b (ze wzrostem stężenia stopień dysocjacji słabego elektrolitu maleje).

12.29.    b.

12.30.    prędkości, o. (w,- = vjE).

12.31.    a, d.

12.32.    b, c, d) lepkości roztworu, temperatury.

12.33A. a, lepkość, stała dielektryczna £.

12.33B. ‘ a.

12.34.    H\ OH.

12.35.    Li* ma większy promień solwodynamiczny (patrz zad. 12.20).

12.36A. Li\ K', Cs*, H*\ pierwsze trzy jak w zad. 12.35, H - elekt tunelowy. 12.36B. OH, Br, NOj, CHCHCOOOH efekt tunelowy, pozostałe - rosnący promień jonu,

12.37.    relaksacyjny i elektroforetyczny,

12.38.    tunelowym,

12.39.    b.

12.40.    przewodnictwa elektrolitycznego; wartością przewodnictwa molowego.

12.41.    maleje; rośnie.

12.42.    Ładunek, rozmiar, kształt.

12.43.    Lepkość, pH, obecność innych jonów w roztworze.

12.44A. a, b, c, d.

12.44B. a, b, c, d, e; ciśnienie nie wpływa w widocznym stopniu na własności układów skondensowanych.

12.45.    na rozdział białek różniących się masą cząsteczkową (usieciowanie środowiska różnicuje szybkość wędrówki makrojonów różniących się kształtem lub rozmiarami).

12.46.    Tak, zmieniając jego potencjał dzeta, £, (potencjał na granicy fazy ruchomej i roztworu).

12.47 b.

12.48.    a,zF£=-AG,aAG-/7).

12.49.    różnicy elektroujemności A i B.

12.50.    Wędrówka jonów Cct* do roztworu (w znikomej ilości, ponieważ proces ten zostanie szybko zahamowany wskutek powstającej różnicy potencjałów na granicy faz); c.

12.51.    Bardzo niebezpieczna propozycja z punktu widzenia BHP.

12.52A. a, b, c.

12.5215. a.

12.53.    Od ciśnienia chloru i aktywności jonów CT w roztworze.

12.54.    b) CS; c.

12.55.    b.

12.56.    a.

12.57.    Odrzucić; w roztworze nie zajdzie reakcja redukcji ani utleniania azotu.

12.58.    C) jonów, Fe²* \Fe^\b.

12.59.    a.

12.60.    elektryczności (ładunków elektrycznych); elektronów.

12.61.    b (patrz odpowiedź w zad. 12.60.).

12.62A. a, jest to zasada działania tzw. termopary (służy do nomiarów AT). 12.62B. b (patrz odpowiedź 12.62 A).