126
§
Krzysztof Widinka
Rys. 8.12. Rzut rozwinięty
Rzut rozwinięty można łatwo wyznaczyć na obrazie komputerowym (cyfrowym). Dla danej cząstki wyszukujemy za pomocą trafi-nie trafi wszystkie punkty, których lokalne otoczenie odpowiada „wchodzeniu” siecznej do cząstki, liczymy te punkty i mnożymy otrzymany wynik przez odległość dx między kolejnymi siecznymi, dosta jemy poszukiwaną długość rozwiniętego rzutu (rys. 8.13).
Rys. 8.13. Wyznaczanie rzutu rozwiniętego na obrazie komputerowym
Dla siatki heksagonalnej sumujemy rzuty w trzech podstawowych kierunkach: 0; 90 i 120 stopni i otrzymujemy formułę Croftona określający obwód gdzie: a - odległość punktów siatki, Wo, JVm» N\x - liczba punktów wejścia w cząstkę odpowiednio dla 0; 90 i 120 stopni.
Analogicznie dla siatki kwadratowej (po uwzględnieniu różnic występujących w odległościach między punktami dla kątów 0 i 45 stopni) formuła przybiera postać
Wyniki analiz)’ mogą być zapisane w pamięci komputera i analizowane za pomocą dowolnych programów statystycznych i arkuszy kalkulacyjnych. Dzięki temu, po wykonaniu przez system podstawowych pomiarów, można uzyskane wyniki przetwarzać dowolnie, wyznaczając np. nowe, złożone parametry lub sumować informacje pochodzące z całych serii pomiarów.
8.7. Przykłady zastosowania komputerowej analizy obrazu w metaloznawstwie
Przykład I - udział objętościowy fenylu i perlitu w stali niestopowej mskowęglowej (0.1% C)
Określanie względnego udziału objętościowego składników struktury materiału za pomocą komputerowego systemu analizy obrazu zademonstrowano na przykładzie stał i niestopowej niskowęglowej (0,1% C) o strukturze fenytyczno-perłitycznej. Po wprowadzeniu obrazu mikrostruktury stali (obraz wyjściowy - rys. 8.14) do pamięci karty i obróbce komputerowej, która obejmowała detekcję, binaryzację wraz z inwersją obrazu, wybór obiektów i segmentację (rozdzielenie) otrzymano obraz do oceny udziału perlitu w strukturze stali (obraz końcowy-rys. 8.15). Udział ferrytu wyznaczono jako różnicę pola powierzchni analizowanego obrazu i pola powierzchni zajmowanego przez perlit. Wykonano 6 pomiarów w różnych miejscach zgiadu metalograficznego. Uzyskane wyniki pomiarów przedstawiono w tabeli 8.4.
Rys. 8.14. Cbraz wyjściowy (pow. 100x)