Obraz2 3

a)

Rys. 3-12. Rzuty (a) i rozwinięcie (b) prostopadłościanu ściętego ukośnie [24]

3.4. Rzutowanie aksonometryczne

3.4.1. Wiadomości wstępne

Sporządzając rysunki techniczne budowlane, trzeba pamiętać, że najważniejsza jest ich czytelność. Mają one wyjaśnić odbiorcy, jak zrealizować przedstawiony obiekt i jak będzie on wyglądał po wykonaniu. W tym celu sporządza się rzuty i przekroje, jednak nie wszyscy zainteresowani taką dokumentacją (np. inwestor) potrafią ją odczytać. Jeżeli rysujemy obiekty skomplikowane, to nawet ci, którym sposób sporządzania dokumentacji nie jest obcy, mogą spędzić dużo czasu nad „rozgryzaniem” naszych rysunków. W takich sytuacjach pomocne jest sporządzenie dodatkowych rysunków, na których pokażemy wszystkie obiekty w rzutach aksonometrycznych lub w perspektywie. Ujęcie aksonometryczne lub perspektywiczne uplastycznia obiekt, nadając mu trzeci wymiar, co sprawa, że rysunek staje się zrozumiały nawet dla osób pozbawionych wyobraźni przestrzennej.

Rys. 3-13. Aksonometria fragmentu konstrukcji dachu drewnianego [12]

Aksonometria polega na odwzorowaniu (rzutowaniu równoległym) przedmiotu odniesionego do układu trzech wzajemnie prostopadłych osi jc, y, z (osie współrzędnych^a), które przecinają się w punkcie O, na jedną płaszczyznę rysunkową, czyli płaszczyznę rzutu (rzutnię aksonometryczną n'). Obiekt rzutowany umieszcza się względem osi układu odniesienia tak, aby jego krawędzie, osie geometryczne lub osie symetrii były równoległe lub prostopadłe do osi współrzędnych x, y, z, a więc także do płaszczyzn określonych przez te osie (płaszczyzn współrzęd-nychP).

Przyjęty kierunek rzutowania przedmiotu nie może być równoległy do żadnej z trzech płaszczyzn utworzonych prze/ osie układu współrzędnych. Aksonometrię, w której kierunek rzutowania jest prostopadły do płaszczyzny rzutu, nazywa się aksonometrią prostokątną. Jeżeli kierunek rzutowania jesi ukośny względem płaszczyzny rzutu, mamy do czynienia z aksonometrią ukośną.