A. Zbiór normalnych (rys. 3.11 i 3.12)
Ponieważ tylko orientacje ścian (lub krawędzi), z wyjątkiem ich rozwinięć, są niezmiennikami w kryształach danego rodzaju, można je przedstawić w postaci pęku wektorów posuwnych prostopadłych do ścian i sprowadzonych do wspólnego początku: jest to zbiór normalnych. Wszystkim kryształom danego rodzaju odpowiadają identyczne zbiory normalnych.
B. Zbiór krawędzi (rys. 3.13)
Zbiór krawędzi jest pękiem wektorów posuwnych równoległych do krawędzi kryształu i sprowadzonych do wspólnego początku. Jest on również charakterystyczny dla kryształów danego rodzaju. Zbiory normalnych i krawędzi nie są od siebie niezależne: jeden wynika z drugiego, gdyż krawędzie są po prostu liniami przecięcia się ścian.
Rys. 3.13. Oliwin: zbiór krawędzi. Wektory są również osiami pasa
C. Pas. Oś pasa (rys. 3.14)
Jeśli normalne do zbioru ścian znajdują się w tej samej płaszczyźnie, to taki zbiór tworzy pas. Normalna do tej płaszczyzny ma kierunek osi pasa. Ponieważ normalne do dwóch ścian określają płaszczyznę, dwie ściany określają pas. Kierunek osi pasa jest kierunkiem krawędzi wspólnej dla dwóch ścian lub, jeżeli ściany nie sąsiadują z sobą, kierunkiem prostej wyznaczonej przez przecięcie się dwóch płaszczyzn, w których znajdują się ściany. Ściany tworzą pas, jeżeli ich wszystkie linie przecięcia się są równoległe. Te linie mają kierunek osi pasa.
Kierunek krawędzi (tj. osi pasa) jest określony, gdy znana jest orientacja dwóch ścian tworzących tę krawędź. Odwrotnie, orientacja ściany jest ustalona, gdy określi się orientację dwóch ograniczających ją krawędzi.
Na rysunku 3.14 trzy ściany, do których normalne Nx, N2 i N3 znajdują się w tej samej płaszczyźnie, tworzą pas. Normalna do tej płaszczyzny jest osią pasa Z. Jest ona równoległa do wspólnych krawędzi ścian. Wynika z tego, że parze wektorów w zbiorze normalnych odpowiada w zbiorze krawędzi wektor prostopadły do dwóch pierwszych i odwrotnie.
20* 307