L
Rys. 11.12. Rozkład naprężeń w uderzonym pręcie w różnych momentach czasu
W chwili uderzenia (t=0) prędkość cząsteczek na końcu pręta jest równa prędkości ciała (a więc V0). Podstawiają równanie (11.36) do (11.40) otrzymujemy wielkość początkowych naprężeń ściskających:
(11.41)
Ze względu na opór stawiany przez pręt, prędkość i naprężenia wywołane przez masę M w pręcie będą się stopniowo zmniejszać i powstanie przy tym fala ściskania o malejącej amplitudzie naprężeń przesuwająca się wzdłuż pręta (rys. 11.12b). Zmianę naprężenia w czasie łatwo można znaleźć z równania ruchu ciała. Oznaczając przez a zmienne naprężenia ściskające na końcu pręta, a przez V zmienną prędkość ciała, otrzymamy:
(11.42)
M—+o = 0 dt
lub wykorzystując równania (11.36) i (11.40) w (11.42):
stąd:
M da
— —+o = 0 jEp dt
(11.43)
183