Reakcja ta zdominowała inne, ponieważ tylko przeskoczenie powodowało wyłączenie brzęczyka.
Wyjątki: zdarzenia redukujące lub eliminujące bodźce popędowe zwykle wzmacniają wszelkie reakcje, którym regularnie towarzyszą - czynniki wzmacniające.
Reakcje, którym nie towarzyszą zdarzenia redukujące bodźce popędowe zazwyczaj nie są powtarzane. Tylko po przeskoczeniu przegrody następowało wzmocnienie - ustanie wstrząsu
- dlatego wzrastała siła tej reakcji.
Jest to przykład uczenia się, w którym pojawienie się czynnika wzmacniającego jest uzależnione od wykonania reakcji.
Reakcja ta jest narzędziem do tego, by spowodować wystąpienie zdarzenia wzmacniającego -jest to uczenie instrumentalne (Skinner warunkowanie sprawcze).
Wygaszenie eksperymentalne czynniki wzmacniające zostają wycofane. Powoduje szybkie zmniejszenie siły wyuczonej reakcji.
Mille- sugeruje, że procedura „ wygaszania” powoduje jedynie niewielkie osłabienie wyuczonych reakcji lub nie powoduje go wcale, ponieważ w rzeczywistości reakcje te są dalej wzmacniane.
Sw- wywołuje wyuczoną sekwencję strachu, a nie ból i ona aktywizuje instrumentalny nawyk.
Wystąpienie instrumentalnej reakcji powoduje wyłączenie brzęczyka dzięki czemu natężenie bodźców popędowych związanych ze strachem zostaje zredukowane.
Wygaszanie eksperymentalne zaczęło działać gdy reakcja ta przestała być skutecznym sposobem wyłączenia brzęczyka.
Gdy warunki się zmieniają, zwierzęta uczą się nowej reakcji instrumentalnej
Reakcje instrumentalne, które pozwalają uciec od wywołującego lęk Sw mogą powoli słabnąć
przy kolejnych prezentacjach tego bodźca
Jeśli na początku eksperymentu użyto znaczną liczbę łącznych ekspozycji Sw- Sb- lub przykry bodziec był intensywny to zmniejszenie siły reakcji instrumentalnej po setkach ekspozycji Sw może być niewielkie lub niedostrzegalne
Dollar i Miller zauważają podobieństwo między zw ierzęciem eksperymentalnym, które przez długi czas nie przestaje się bać nieszkodliwego zjaw iska, a irracjonalnymi, neurotycznymi obaw ami i lękami u ludzi
Gradient- generalizacji bodźca- gdy jakiś bodziec dzięki łączeniu go z bodźcem bezwarunkowym uzyskał zdolność wywoływania reakcji, to inne bodźce automatycznie uzyskują pewien stopień tej zdolności zależny od ich podobieństwa do pierwotnego bodźca. Generalizacja reakcji - bodziec uzyskuje zdolność wywoływania nie tylko tej reakcji, którą na ogół następuje po nim, lecz także reakcji podobnych
Gradienty generalizacji rozciągają się daleko poza granice zmienności bodźców i reakcji Siła tendencji do generalizacji zależy od:
- stopnia podobieństwa do pierwotnej sytuacji uczenia się
- liczba prób w okresie pierwotnego uczenia się
- natężenia popędu będącego podłożem danej reakcji
Gradient generalizacji może jednak zostać zwężony pod wpływem wzmacniania różnicowego.
Różnicow anie bodźców - gdyby aplikować zwierzęciu wstrząs wtedy gdy natężenie dźwięku brzęczyka jest takie jak pierwotnie, a nie stosować wstrząsu w wypadku innych natężeń dźwięku doprowadziłoby do stopniowo wygaszania reakcji- polegającej na