Miedź natomiast reaguje z kwasem azotowym^), ale jest to reakcja udenienift i redukcji. Reakcja ta zachodzi bez wydzielania wodoru.
3Cu + SHNOj 3Cu(N03)2 + 2NO + 4HaO
Położenie metalu w szeregu napięciowym warunkuje również kierunek reakcji zachO' dzących pomiędzy nim a roztworami jonów innych metali. Metal o potencjale bardziej ujemnym redukuje jony metalu o potencjale mniej ujemnym np.:
a) reakcja żelaza z roztworem fliarcżanu(IV) miedzi(n)
cząsteczkowo: Fe + CuS04 -* FeS04 + Cu
lub jonowo: Fe + Cu2+ -» Fe2++ Cu
Żelazo, które jest silniejszym reduktorem od miedzi, redukuje jony miedzi(II) i wypiera metaliczną miedź z roztworu soli. Reakcja odwrotna nie zachodzi.
b) reakcja miedzi z roztworem azotanu(V) srebra(I)
cząsteczkowo: Cu + 2ĄgN03 —> Cu(NO?)2 + 2Ag
lub jonowo: Cu + 2Ag+ —> Cuł*+ 2Ag
W tym przypadku miedź jest silniejszym reduktorem niż srebro, a zatem redukuje jony srebi*(l) do srebra metalicznego.
12.1.3. SIŁA ELEKTROMOTORYCZNA OGNIWA
Ogniwo galwaniczne dostarcza energię elektryczną w następstwie procesów utleniania i redukcji, zachodzących w półogniwach. Elektroda półogriwa, w którym zachodzi proces utleniania:
Me —‘ Me*’ + ne
nazywana jest anodą, zaś elektroda półogniws, w którym następuje redukcja jonów metalu:
Me“" + ne —" Me
nazywana jest katodą
Różnica potencjałów elektrod (potencjałów półogniw) ogniwa otwartego (nie pracującego) nazywa się sttą elektromotoryczną ogniwa (SEM)
SEM - E = Ei-E2
gdzie: Ei - potencjał katody,
Bi - potencjał anody'.
Na wartość SEM ogniwa ma także wpływ potencjał dyfuzyjny, powstający na granicy zetknięcia dwu roztworów (elektrolitów) Ma on jednak stosunkowo niewielką wartość, którą zwłaszcza w przypadku zastosowania klucza elektrolitycznego można pominąć Potencjał elektrody zależy od rodzaju metalu i stężenia jonów metalu w roztworze. Określa go wzór Nemsta:
RT
E = E. 4--—InC nF
gdzie: E - potencjał elektrody,
Eo - potencjał normalny elektrody.
R. - stała gazowa (8,314 JnolX), o - wartościowość jonu,
F - stała Faraday a (96 50 C/wal),
C - stężenie molowe jont
Powyższy wzór jest słuszny dla roztworów rozcieńczonych.
Przykład 1.
Obliczyć potencjał elekt rafy srebrowej zanurzonej w 1 • 10'5 molowym roztworze azolanu(V) srebra(l) (lemp. 20°Q. F*, = + 0,80 V.
E
F.
^ - El, •'
loglO^ = 0,51 V
Aa. 2,303 8,314 203
. - 0.3)+—---;-
* 1-96500
12.1,4. OGNIWO DANIFJ,LA(PI0lWOTire)
Rys. 12.3. Ogniwo Danidla
Ogniwo to stanowi układ złożony z elektrody Cynkowej (1) zanurzonej w roztworze siarczanu(VT) cynku (2) ora2 z elektrody miedzianej (3) zanurzonej w roztworze oarczanu(Vl) miedzi(ll) (4) Roztwory' mają jednakowe stężenia molowe i są połączone kluczem elektrolitycznym (5). Klucz elektrolityczny jest to rurka szklana w kształcie litery U napełniona stężonym wodnym roztworem chlorku lub azutanu(V) potasu zmieszana z żelem agar-agaru, który uniemożliwia wypłynięcie roztworu. Klucz elektrolityczny umożliwia ruch jonów, ale roztwory nie ulegają wymieszaniu.
Cynk, który ma potencjał ujemny, utlenia się i przechodzi w stan jonowy' ładując się ujemnie:
Zn —- Zn> + 2 e
101