Scan95

66

prawej (P) 1% roztwór białka (M ~ 10⁴). Lewa strona naczynia znajdowała się pod ciśnieniem atmosferycznym, a roztwór w prawej części naczynia był pod ciśnieniem 210⁵ Pa. Jaki proces zajdzie?

5.36. Którą z następujących metod można polecić do pomiaru masy cząsteczkowej makrocząsteczek: a) kriometryczną, b) ebuliometryczną, c) osmotycz-ną, ci) żadną.

5.2. Odpowiedzi

5.1.    c => 0, jedna z faz w równowadze jest praktycznie czystą fazą (1 -skład-nikową).

5.2.    bardzo rozcieńczone; współczynniki aktywności.

5.3.    b.

5.4.    b.

5.5.    A//i T przejścia fazowego.

5.6.    a) jak najniższą; b) jak najwyższą.

5.7.    a.

5.8.    a, c, d, c,

5.9.    a, c, d, c, g, i - stężenie roztworu.

5.10.    a.

5.11.    nie.

5.12A. a.

.12B. b.

.13. b.

.14. c.

.15A. a, c, bScł.

.151). Mocznik, NaC.l, Na?SOj.

.16. Oczywiście len ostatni. Bardzo wysokie masy cząsteczkowe białek powodują, że nawet przy dużych stężeniach w g/dm^J liczba moli w dm³ jest bardzo niska i daje bardzo nieznaczne obniżenie temperatury krzepn jęcia roztworu.

5.17.    b, odpowiedź jak w zad. 5.16., przy czym podwyższenie temperatury wrzenia jest jeszcze mniejsze niż obniżenie temperatury krzepnięcia (pomijając już fakt, żc podwyższona temperatura sprzyja często rozkładowi takich związków).

5.18,    liter jest cieczą lotną (bardziej lotną od heksanu) i założenia metody ebulicmelrycznej nie są spełnione.

5.19A,B,C. b.

5.19D. O wzroście temperatury układu (P~const). Osocze krwi, będąc roztworem wodnym nielotnych substancji ma wyższą temperaturę wrzenia niż czysta woda (różnica rzędu dziesiętnych stopnia, zakładając moialność roztworu ok. 0,3).

5.19E. b (patrz poporzednie zadanie), ale różnica T wrzenia jest bardzo mała rzędu 10'¹ stopnia (przy 5g NaCl na litr wody).

5.20.    b.

5.21.    b.

5.22.    b (bardzo słabo).

5.23.    a (V_mot pary jest zawsze > V_mot cieczy, więc AK przejścia fazowego jest zawsze > 0).

5.24.    a (woda i bizmut są wyjątkami).

5.25.    W metodzie os mo tyczu ej (odwrócenie sytuacji: tu małe różnice potencjałów chemicznych rozpuszczalnika spowodowane różnicą jego stężenia po obu stronach błony pół przepuszczalnej kompensowane są bardzo wysoką różnicą ciśnień po obu stronach błony).

5.26.    równe; mogą się znacznie różnić.

5.27.    b.

5.28.    różnica jego aktywności (potencjałów chemicznych).

5.29.    b.

5.30.    a (równanie van’t Hoffa).

5.31.    Zwiększając ciśnienie po stronie większego stężenia powyżej wartości ciśnienia osmotycznego (odwrócona osmoza).

5.32.    Tak, patrz zad. 5,31.

5.33.    Nie (słup wody wywiera ciśnienie większe od osmotycznego; patrz zad, 5.31).

5.34.    P_r/Im+ 2,44' I0³ Pa.

5.35.    Wędrówka wody P—>L.

5.36.    c.

i

I