1) ciążący na jednostce prawny lub zwyczajowy obowiązek tworzenia rezerw wynikający z przyszłych zdarzeń,
2) prawdopodobieństwo wpływu środków uosabiających korzyści ekonomiczne,
3) możliwość wiarygodnego oszacowania kwoty na którą tworzone są rezerwy.
Złożoność pojęcia rezerw sprawia, iż w zależności od modelu rachunkowego będą one przyjmować różnorodne znaczenie. W modelach dotyczących kształtowania się wyniku finansowego rezerwy są postrzegane głównie jako element wpływający na rentowność jednostki, w modelach prezentujących podejście bilansowe - rezerwy aktualizują poszczególne kategorie majątkowe. Z punktu widzenia księgowego pojęcie rezerw związane jest z dwiema czynnościami:
1) utworzeniem rezerwy - proces oznaczający obciążenie bieżących kosztów działalności i strat jednostki gospodarczej lub zmniejszenie zysku, proces ten nazywa się również oszacowaniem przyszłych ubytków aktywów,
2) rozwiązanie rezerwy - proces oznaczający rzeczywisty ubytek aktywów, uznanie że utworzenie rezerwy było słuszne, niesłuszne lub różniło się wartością „in plus” lub „in minus” (schemat 11.4),
Schemat 11.4.
Klasyfikacja rezerw
Korekta wartości aktywów trwałych
Korekta wartości aktywów trwałych
Ciche
Jawne
Źródło: opracowanie na podstawie; T. Cebrowska (red.), Rachunkowość finansowa..., S. 459.
Do podstawowych rodzajów rezerw najczęściej występujących w jednostkach gospodarczych należy zaliczyć:
1) rezerwy na zobowiązania - są to zobowiązania jednostki gospodarczej, których kwota lub termin zapłaty są niepewne. Tworzy się je tylko wtedy, gdy zachodzą wyżej opisane przesłanki tworzenia rezerw (MSR 37), czyli powstaje prawne lub zwyczajowe zobowiązanie, które w przyszłości spowoduje konieczność rozchodu aktywów jednostki.