skanowanie0029 5

.XIV

di-elektryk; hoiikoidn (...) wym. hclikojda; sinus (...) wym. s-irnis; terapeuta (...) wym. tcrapeyta;

b)    wymowę wyrazów rodzimych, jeśli odbiega ona od zapisu ortograficznego, np. marznąć (...) wym. mar-znąć; zmarzlina (...) wym. zmar-zlina;

c)    wymowę spółgłosek (będących hasłami), np. b(...) wym. w zn. 1 (jeśli występuje samodzielnie) i w zn. 3, 4: be;

d)    wymowę skrótowców, np. cbos (...) wym. cebos; agh (...) wym. a-gie-ha; zhp (...) wym. zet-ha-pe;

c) oboczną wymowę odbiegającą od pisowni, np. romantyzm (...) pis. Ms. romantyzmie • wym. Ms. romantyzmie a. romantyzmie;

f)    akcent wyrazowy fonu hasłowych różny od akcentu paroksytonicznego, np.[ fizyka (...) wym. fizyka; rzeczpospolita (...) wym. rzeczpospolita a. rzeczpospolita; arcyleń (...) wym. arcyleń; arcymistrz (...) wym. arcymistrz a. arcymistrz;

g)    wymowę haseł mających warianty pisowniowe, np. jazz, dżez (...) wym. dżez; polonika, polonica (...) wym. polonika.

Dla ułatwienia odbioru treści w tym segmencie informacji stosujemy tzw. transkrypcję uproszczoną (nie - pisownię fonetyczną).

3.8. Słowotwórstwo

Segment informacji leksykograficznej, umownie nieco określany jako informac słowotwórcza, znajduje się po uwagach dotyczących wymowy i pisowni, jeśli w danym artykule hasłowym występują. W USJP zamieszczane są tu następuj" informacje:

a)    w odniesieniu do haseł czasownikowych - określenie aspektu: dk (dokonany ndk (niedokonany); dk - ndk (jeśli hasło ma postać pary aspektowej); dk a. ndk (jej hasło stanowi czasownik dwuaspektowy); w wypadku par aspektowych i czasowniki dwuaspektowych znajduje to odzwierciedlenie w definicji;

b)    uwagi dotyczące zakresu aspektu dk lub ndk (zwykle/lylko ndk: zwykle/tyi, dk) w odniesieniu do czasowników dwuaspektowych, albo takich, których aspekt je" zróżnicowany wg znaczeń, np. l beknąć - beczeć (...) dk - ndk, w zn. 2a tylko ndk w zn. 2b, 2c zwykle ndk:

c)    w artykułach hasłowych dotyczących przymiotników, przysłówków stopniujący^ się syntetycznie (za pomocą morfemów słowotwórczych) - zakończenia form stop-' wyższego, poprzedzone określeniem st.wyższy, np. ładnie (...) st.wyższy -ej: ładny (...: st.wyższy -niejszy; nie podaje się form stopnia najwyższego tworzonych regularnie form stopnia wyższego przez dodanie przedrostka naj-\

d)    supletywne formy przymiotników i przysłówków w stopniu wyższym w ud tykułach hasłowych, w których hasłami są przymiotniki w stopniu równym (niezale od tego formy supletywne są odrębnymi hasłami), np. dobry (...) st.wyższy Icps

i dobrze (...) st. wyższy lepiej;

c) skrócone postacie hasłu, jeśli mają churuklcr ustabilizowany, poprzedzi określeniem skr., np. nroybiakup i... i \kr. iireybp. abp; inżynier (...) skr. inż. . i metr ( skr, iii, kilowat!...) skr. kW. ad neta ( ..) skr. im; I miliard ( .) skr, Hild

IV hm liiigmrneie urtykulu hasłowegojesl równie/, miejsce na wszelkie inlormacjc *'    • budowy słowotwórczej haseł, jeśli są one istotne ze względów normatyw

>|i I IimIhi także trzeba, że w USJP informacja słowotwórcza występuje także ItMtiti i iii Imli |i strukturalnych i strukturalnoznaczeniowych oraz w postaci danych MMtlti|łli7iiyeh,

I l. ksjn

IhIiiiiiiiIi |ii llcksyjna obejmuje opis odmiany danego hasła. W artykule hasłowym nim po segmentach dotyczących wymowy, pisowni i słowotwórstwa, i liiliuiimcjii składniową (jeśli wszystkie te części opisu występują w danym uli hasłowym).

UNII' Inlormacja llcksyjna jest również zawarta w tabelach fleksyjnych »• I NN uiskulach hasłowych podawane są tylko niektóre formy fleksyjne. które "'Su/yHywnne również do tworzenia pozostałych form odmiany, nieprzytoczo-bu/pośrednio, lecz przedstawionych schematycznie w tabelach fleksyjnych, \ i li typowe końcówki fleksyjne (poprzedzone znakiem -) lub zakończenia ||iiipi/i'dzone znakiem ~). Wyodrębnione w tabelach grupy fleksyjne rzeczow-i i /iiNiiwników oznaczone są za pomocą cyfr rzymskich. Podana w artykule vm . vIiii stanowi odesłanie do odpowiedniej grupy, np. abdykacja (...) ż I.

• |i Im H. -cji; abdykować (...)• IV, -kuję, -kujesz, -kuj, ~ał; rzecz. 'Witnic n I.

Jl * uilykulc hasłowym jest podana (w całości lub skrótowo) forma fleksyjna, "uir |i| należy traktować jako obowiązującą, a tabelę należy spożytkowywać do iworzenia innych form, niepodanych w artykule hasłowym. Tematem Ni/ym, służącym do tworzenia pozostałych form, jest temat hasła. Jeśli )lN wyjątki od tej reguły, to są one podane w zamieszczonych dalej li dotyczących poszczególnych części mowy lub w przypisach do tabel Mych.

|IH II* są podawane formy uznawane za poprawne z punktu widzenia normy o mii i polszczyzny ogólnej. Jeżeli jakaś forma ma dwa warianty, to podaje się i, ii |c skrótem a. (- albo), np. bakczysz, bakszysz (...) Im M. -e, D. -y a. -ów; j i i ąl a. mókł, (...). Formy uznane za takie, które mają mniejszy zakres Mtwniilu (upowszechnienia), umieszczone są w nawiasie, po formach mających ' nic pierwszeństwo, np. bakcyl (...) Im. M. -e, D. -i (-ów); szeptać (...) -pczę ), pi /CS/ (-peesz) (...).

I fonu fleksyjnych nie podaje się w USJP form dawnych, zachowanych w /wiązkach frazeologicznych, np. wyjść za mąż, stanąć dęba, co wynika mnlcznego charakteru słownika. Tego typu formy występują tylko w całych tu li frazeologicznych, zamieszczanych w pierwszej części artykułów has-

I są przedstawione główne zasady opisu fleksji haseł zawartych w USJP; |r szczegółowe są zawarte w poszczególnych artykułach hasłowych.