skanowanie0058

zmniejsza dokrwien*o całego organizmu, czyli wpływa niekorzystnie na przemianę materii zachodzącą w komórkach ustroju Prowadzi to też do: obrzęków, zastoi i rozszerzenia żył. Ma wówczas miejsce zniekształcenie stawów kolanowych, trwale skrzywienie kręgosłupa w odcinku piersiowym. Może to powodować utrudnienie w oddychaniu.

Podczas pozycji leżącej, występuje jednakowa wartość ciśnienia kiwi we wszystkich częściach organizmu. Ten korzystny elekt charakterystyczny jest jednak jedynie <*a okresu wypoczynku. Wykonanie jakiejkoMiek czynności roboczej stwarza duże niedogodności, przez ograniczenie swobody ruchu (np. praca rękami uniesionymi do góry). Ma wówczas miejsce szybsze męczenie się w wyniku występowania elementów statycznych podejmowanego wysiłku.

Z punktu widzenia fizjologii pracy, każdej z zajmowanych pozycji przez ciało stawia się warunek swobody i naturalności. Za racjonalną przyjmuje się pozycję wymagającą najmniejszego wydatku energetycznego, czyli taką. która w minimalnym stopniu angażuje układ mięśniowy i nerwowy. Jest nią pozycja przemienna z przewagą siedzącej.

Antropometryczni zasady kształtowania obszarów pracy Obszar pracy, czyli przestrzel) robocza, jest to zbiór punktów, na które pracownik oddzlaływuje podczas pracy. Istnieje podział obszaru pracy na:

•    teoretyczny, który wyznaczany jest zasięgiem rąk pracownica, bez zmiany jego pozycji dala i miejsca,

•    rzeczywisty - wyznacza go zasięg rąk przy ruchu tułowia.

Obszar pracy jest charakteryzowany przez:

A wymiary, asymetrię i ksztaftdała (proporcje: szerokości, długości dala I jego elementów, oparte na danych anwpomctni statycznej)

B.    strefy pracy dla rąk i nóg (oparta na danych aMropomelni dynamicznej).

C.    strefy obeemmcyr i identytfcacji wzrokowej wynirsjące z budowy anatomii: mej człowieka i jego możiwośd psychofizycznych.

Jsfc już wspomniano w poprzedniej części tego rozdziału. ksztafi dala I jsgo wymiary zalezą od: budowy kośćca. masy mięśni I •tanki Buazczowsj. oraz Ich rozłożenia, •weku. pta. pokolenia, warunków, geograficznych regionalnych i środowiskowych (sposób odżywiania, charakter pracy, stopieó aktywności ruchowej) W oparciu o dokładce pomiary antropometryczne wyodrębniono 4 typy budowy dala człowiek!

(**7.5.):

1.    pykniczny (krępy), charakteryzujący się: szeroką i krótką głową oraz szyja, prostymi, wysuniętymi do przodu ramionami, beczkowatym, otłuszczonym tułowiem krótkimi kończynami górnymi i dolnymi defckatnymi i Irsrtalkiymi dtoómi i stopami małymi, głęboko osadzonymi oczami, skłonnością do łysienia, skórą zaróżowioną.

2.    laptosomiczny (szczupły) - owak* (tzw. ptasie) głowa o wydkrżonej części środkowej twarzy i niedorozwoju jaj części dofciej. nos denki. szyja duga. cienkie, słabo umięśnione kończyny, płaski tułów i kładce piersiowa, duże owłosienie, skóra blada.