Zęby sieczne tworzą przedni odcinek łuków zębowych. Rozróżnia się zęby sieczne przyśrodkowe, zwane inaczej środkowymi lub pierwszymi, ponieważ są położone najbliżej płaszczyzny strzałkowej, i zęby sieczne boczne, zwane również drugimi. Górne i_dolne tworzą razem grupę zębów siecznych z. racji wspólnych cech. Korony ich przypominają kształtem dłuta skierowane ostrymi brzegami ku zębom szczęki przeciwległej, tzn. brzegami siecznymi.
W każdym zębie siecznym można odnaleźć następu jące powierzchnie: wargową-czworoboczną, wypukłą, językową trójkątną, wklęsłą i dwie styczne trójkątne. Po-wierzchnie styczneprzyśrodkowe i boczne nie są do-siebie równoległe, lecz lekko zbieżne w kierunku szyjki zęba i w kierunku powierzchni językowej., Korona zębów siecznych jest więc najszersza przy brzegu siecznym, a zwęża się w kierunku szyjki ,i w kierunku powierzchni językowej. Zęby te mają pojedyncze, stożkowate korzenie.
Czynność zębów siecznych polega na odcinaniu kęsów pokarmowych. Mają one także duże znaczenie dla prawidłowej wymowy i ważne są również ze względów kosmetycznych, gdyż warunkują zewnętrzny zarys warg i wygląd twarzy.
Ząb sieczny górny przyśrodkowy
Bryłę tego zęba można porównać z klinem osadzonym na stożku. Ponieważ ząb ten jedną powierzchnię ma wypukłą, a drugą wklęsłą, przeto można porównać go z ło-^atąTtJzęść koronowa jest odgraniczona od korzenia falistą linią szyjki zęba — miejscem największego zwężenia. Powierzchnia wargowa korony przypomina wydłużony czworobok, którego boki pionowe są dłuższe niż poziome^zbliżony do trapezu, o podstawie znajdującej się na brzegu siecznym. Powierzchnia ta jest nieregularnie wypukła. Powierzchnia językowa przypomina trójkąt i jest wklęsło-wy-pukła. Ściany przyśrodkowa i boczna, na skutek zbieżności powierzchni wargowej i językowej ku brzegowi siecznemu, mają kształt trójkątów o wklęsłych podstawach znajdujących się na szyjce zęba. Powierzchnie styczne są zbieżne w kierunku szyjki zęba i w kierunku powierzchni językowej.
45