skanuj0015 2

skanuj0015 2



2 Fe'* + H2S — 2 Fe2' + §rt + 2 H*

Fe3* + e H2S


Fc7*

S° +2 H' + 2e


2

1


Redukcja jonów Fe3* przez H2S w kwaśnych roztworach, jest jedną z przyczyn, dla których obecność jonów Fe3* i Fe należy sprawdzić przed rozpoczęciem analizy systematycznej.

W przeciwnym kierunku działa tlen atmosferyczny rozpuszczony w analizowanych roztworach. Jony Fc2’ i Sn2* utleniane są dość szybko do Fe3* i Sn(IV), szczególnie w roztworach zasadowych, np:

2 [SnCI4]2" + 4 HO' + 02 + 2 II20 -> 2 Sn(OH), + 8 Cl"

biały

[SnCU]2 * + 4 HO" 02 + 2H20 + 4e


Sn(OH)a + 4 Cl" + 2 e 4 HO"


2

1


Kończąc omówienie siarczków 2 grupy kationów, przypomnę często powtarzające się pytanie: jak, możliwie prostą metodą rozdzielić np: As?Si i BiiSi?

Na wstępie zauważmy, że:

1)    roztwory HC1 nie rozpuszczają tych siarczków;

2)    roztwory HN03 na gorąco roztwarzają oba siarczki (w roztworach pojawiają się jony Bi3' i cząsteczki I1iAs04).

Wniosek - użycie tych kwasów nic daje rozdzielenia tej pary siarczków. Natomiast jeżeli podziałamy nadmiarem roztworu NaOH lub KOH, (NH4)2C03 lub (NH4)2S, to w każdym przypadku ĄS2S3 rozpuści się bez trudu, a BbS? jako siarczek zasadowy, nie będzie reagował - rozdzielenie zostanie dokonane „rozsądnie”.

Jeżeli zamiast roztworu NaOH użyjemy roztwór (NaOH + H202) lub zamiast (NRi^S użyjemy (NH^S* to As?Si rozpuścimy, ale dodatek utleniacza jest „nadmiarem szczęścia” - jest niekonieczny, a kosztowny. Ujawnia się w takim postępowaniu "automatyczne” stosowanie przepisu na wykonanie analizy systematycznej. Przecież to tylko właściwości zasadowe SnS, narzucają potrzebę zastosowania 11 >0>.

As?Sł ma charakter kwasowy czyli rozpuszcza się w wymienionych roztworach alkalicznych i utleniacz nie jest tu potrzebny.

Ważnymi reagentami różnicującymi kationy 2 grupy są: KOH (NaOH) i Nł I* II2O. Słaba rozpuszczalność antymonianu( V) sodowego NajSbłOH),.]. jest przyczyną stosowania KOH (zamiast NaOH) przy rozdzielaniu podgrupy A od B. Jeżeli stwierdziliśmy nieobecność jonów zawierających Sb(lII) i Sb(V) w analizowanym roztworze, to użycie NaOH jest uzasadnione.

Reakcje amfoterycznego jonu Pb1 2 z silną zasadą i z NHjaq omówiliśmy już w I grupie kationów.

Reakcje innych kationów grupy 2A z silnymi zasadami możemy zapisać następująco:

1 Ig2 + 2HO' ^ Hg(OHh HgO + HjO

nietrwały    tółty

BiJ‘ + 3H0‘    2    Bi(OH),

biał>-

Samorzutna dehydratacja Cu(OH)? zachodzi powoli (czernienie niebieskiego osadu). Ogrzewanie znacznie ją przyspiesza:

29

1

Cu2’ + 2 HO'    5=    Curom,    CuO + H,0

niebieskł    czarny

Z roztworów' soli Cd2‘ silne zasady wytrącają biały osad:

Cd2*+ 2110    2 CdfOHb

2

biały

W typowych warunkach laboratoryjnych, wymienione wodorotlenki nie wykazują amfoteryczności.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
skanuj0015 (31) 2 Fe’1 + H2S — 2 Fe2’ + S" + 2 FT Fe3 + e 7i Fe2    2 ll2S 2 S
59910 skanuj0015 (31) 2 Fe’1 + H2S — 2 Fe2’ + S" + 2 FT Fe3 + e 7i Fe2    2 ll
59910 skanuj0015 (31) 2 Fe’1 + H2S — 2 Fe2’ + S" + 2 FT Fe3 + e 7i Fe2    2 ll
skanuj0040 (39) 82 3- Równania reakcji dmulcanych 5. Fe2* + Mn04~ + H* — Fe3* + Mn2* + H20 Reakcje r
skanuj0035 [Fe(SCN)J + 6 F S [FcF6)3 + 4 SCN czerwony    bezbarwny Jony F" zamas
skanuj0034 (27) . j     pttCrL.. 7*£cys^rT# Typ Z&3 /-g gsjl AM/f^y _— &-&a
skanuj0066 (20) , VTRQ*oLfróJBr -x rt£Optnt*ro ij^SoAAKi    i ^OC^OL *U ; V5X-VAVłO-
skanuj0006 (567) vy*. S2-^0^ <P ^    rt. ) , Ba-, - Vtir %JhT A ^   &
skanuj0007 *I» I* łv_cu.u wielko*? rt. -V * * m sute. s*.i obcimj^j j°- (<»fcgx ^*l,a «* >• w
skanuj0025 (41) : I ■    ; r i : : ^ Jjjjj /jf(k)rt r(k)3,) M{fcWl <=~(*)/f)xA^=nz
skanuj0044 (6) g 7    - fe - 6W **>e ~    ..~   &nbs

więcej podobnych podstron