należy z różnego typu metodami nienaukowymi (petycje, protesty, strajki, manifestacje i inne).
Istotę polityki gospodarczej państwa oddaje także jej zakres. Jest on wielopłaszczyznowy i daje się opisać podmiotowo, przedmiotowo, przestrzennie oraz czasowo.
Podmiotem polityki gospodarczej państwa jest władza państwowa, która za pośrednictwem swoich organów prowadzi konkretne działania. Istotnym problemem w związku z tym jest sposób tworzenia (powoływania) tych organów, ich struktura oraz zakres kompetencji i odpowiedzialności, a także sama procedura przygotowania i podejmowania decyzji.
Przedmiotem polityki gospodarczej państwa są natomiast sprawy działalności władzy państwowej. Za takowe uznać trzeba procesy zachodzące w gospodarce narodowej ujęte w makroskali, ze szczególnym zwróceniem uwagi na:
a) określanie: kierunków rozwoju gospodarczego, stosunków własności w gospodarce, zasad funkcjonowania poszczególnych sektorów (wielkości, struktury, rozmieszczenia przestrzennego), zasad stosunków gospodarczych z zagranicą, wielkości, struktury i dyslokacji państwowych rezerw gospodarczych, sposobów finansowania poszczególnych elementów systemu gospodarczego państwa;
b) sterowanie poziomem gotowości reprodukcyjnej gospodarki;
c) inicjowanie i sterowanie koordynacją prac naukowo-badawczych oraz przygotowaniem kadr dla gospodarki narodowej.
Przestrzeń polityki gospodarczej stanowi potencjał gospodarczy państwa - ze szczególnym zwróceniem uwagi na jej odporność, żywotność i wrażliwość - oraz bariery i zagrożenia dla jego
Zakres czasowy polityki gospodarczej jest ograniczony z reguły do bieżącego i krótkoterminowego rozwiązywania problemów stanowiących o niej.
W kształtowaniu rzeczywistości gospodarczej państwa istotną rolę regulacyjną odgrywa samo państwo. Wyznaczają ją funkcje polityki gospodarczej, z których najważniejszymi są: funkcja poznawcza, ftmkcja kreatywna i funkcja aplikacyjna.
Funkcja poznawcza polityki gospodarczej sprowadza się do gromadzenia i selekcji informacji otrzymywanych z obserwacji.
Z kolei fitnkcja kreatywna polityki gospodarczej sprowadza się do formułowania ocen i hipotez.
Istotą funkcji aplikacyjnej polityki gospodarczej jest natomiast wykorzystywanie twierdzeń nauk ekonomicznych, dla potrzeb praktyki gospodarczej.
Wspólne dla zbioru tych funkcji jest to, że dotyczą one gospodarki narodowej, co do zapewnienia przestrzegania ustrojowych i systemowych zasad porządku społeczno-gospodarczego (zwłaszcza zasad: wolności gospodarczej, poszanowania praw własności prywatnej i swobody przedsiębiorczości) oraz wiążą się z zapewnieniem bezpieczeństwa zewnętrznego, przez utrzymanie sił i urządzeń służących obronie narodowej. Wykonując swe funkcje, państwo ponosi odpowiednie wydatki publiczne, których rozmiary i strukturę określa budżet państwa.
państwa określające cele >dki podmioty w procesie niu przez inne podmioty dokonuje się przez wybór
1.3.2. Praktyka polityki gospodarczej
W rozumieniu istoty polityki gospodarczej jako działalności gospodarczej, podkreślić trzeba cechę specyficzną, którą jest słowo „polityka" i jego rozumienie, sprowadzające się do łączenia przez jedne podmioty działań, z działaniami innych podmiotów, często niezgodnymi lub sprzecznymi z jego
13