skanuj0018 2

skanuj0018 2



otrzymujemy następujące równanie dla obliczenia t: yjvl +(gt)2 = nv0 . Końcowo dostajemy: 2 g

RZad48

Oznaczmy przez t( i h, czas ruchu i położenie otworu w kartce odległej o 1(, mierzone od wysokości początkowej. Analogicznie definiujemy t2 i h2. Mamy następujące równości wiążące te wielkości:

/, = v0/,, l2 = v0/2, \ - \gt2, h2 = \gt\. Ponieważ h=h2 - h|, więc eliminując czas z pierwszych dwóch równań otrzymujemy: h = ~f(^2 ~tf)- Stąd obliczamy v0 =    (/2 —Z,2).

RZad49

rownamami:


Składowe wektora prędkości poruszającego się ciała jako funkcje czasu wyrażają się następującymi Vx(f) = v0 cos a V (/)= v0 sin a-gt

Dla składowych wektora położenia jako funkcji czasu mamy:


x{t) = v0 cos at

j(/) = v0 sin cc-t — \gt2 + H

Do wypisania składowych użyto standardowego układu współrzędnych tzn. oś X kierunek poziomy, oś Y kierunek pionowy. Równanie toru otrzymamy wyrażając czas t przez x z pierwszego równania i

9    ,

2v0 cos a


podstawiając do drugiego: y = H + tg a ■ x — --— x . Obliczymy następnie czas trwania rzutu

T rozwiązując równanie y(T)=0. Po uporządkowaniu równanie to przyjmuje postać równania kwadratowego: T2 - ^ o sin a    _ q Dodatni pierwiastek tego równania jest równy:

g


g

r


T - —sin a


1+ 1 +


2gH


/


g


vl sin2 a j


. Zasięg rzutu z = x(T) = — cos a sin a

g


1+1 +


2 gh


vl sin2 a


Obliczymy teraz prędkość vk w momencie upadku i kąt y6 jaki wektor prędkości tworzy z

-v,(r)


powierzchnią ziemi, wykorzystując formuły: vk =    v?y (T) i tg(3 =

końcowe są następujące:


v


,(T)


. Wyniki


V* = V v02 + 2 gH i tg/3 = 11+ 2gH -tg a.

]] v0 sin“ a


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
img302 o otrzymamy następujące równania dla czterech par zmiennych kanonicznych: wj = 0.80*1 - 0.28*
Skaner08060405550 Rozważając logiczny ciąg oddziaływań energetycznych otrzymamy następujący schemat
Przy powyższych założeniach otrzymujemy następujący wzór dla określenia ceny docelowej: Pd — Piny x
skanuj0009 3 t3 — tl- Czas t2 obliczymy z równania dla ruchu jednostajnego: t2=— vmax Zatem: tc = 2t
2012 10 05;09;582 otrzymuje się szczególną postać równania (4.4) dla zgorzelin typu NiO, która prow
img032 3 (J) Część pierwsza Stosując równanie Lee-Kessiera dla pewnego gazu otrzymano następujące w
skanuj0011 (80) 17. Zmieszano 4cm3 propan-2-olu (d=0.785 g/cm3) z 20g 50%-wego roztworu HBr. Otrzyma
skanuj0016 50. Podaj konfigurację E/Z dla następujących związków: HjC H A.
skanuj0044 (7) Dodajemy stronami równania: 10 i podwojone 2°; otrzymujemy: 3° Cr2072" + H20 + 2
14 Wprowadzenie Niewiadome a i b po przekształceniu równań (V) można obliczyć z następującej

więcej podobnych podstron