skanuj0035 6

5 LITERATURA

1.    Morawiccki M.. Sadok L., Wosiek E.: Teoretyczne podstawy technologicznych procesów przeróbki plastycznej. Śląsk, Katowice 1977

2.    Dobrucki W. Zarys obróbki plastycznej metali Śląsk. Katowice 1976.

3.    Sobański A : Laboratorium teorii procesów obróbki plastycznej. Skrypt Politechniki Śląskiej, Gliwice 197S

4 Czernecki R i inni Obróbka plastyczna. Skrypt Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa ‘.976

Ćwiczenie 11

CIĄGNIENIE PRĘTÓW

1. CEŁ. ĆWICZENIA

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z procesem ciągnienia prętów

2.    WPROWADZENIE

Ciągnienie prętów prze; ciągaoło (rys 11.1) powoduje zmianę przekroju poprzecznego (wymiarów liniowych, pola powierzchni iub kształtu), zwiększenie dokładności wyzr.ia-rów, gładkości powierzchni oraz zmianę własności fizycznych materiału

Rys. IM. Schemat ciągnienia pręta

Metodą ciągnienia można otrzymać pręty okrągłe i profilowe Do ciągnienia piętów używa s:e ciągadeł stałych oraz ciągadeł rolkowych. Profil ciągadła stałego stosowany do ciągnienia prętów jest analogiczny do profilu ciągadła stożkowego stosowanego do ciągnienia rur (rys. 12.3 - ćwiczenie nr 12), jednakże posiada on mniejszą wartość kąta stożka zgniatającego.

Pręty najczęściej przeciągane są w odcinkach prostych na ciągarkach ławowych Zasadnicze rodzaje ciągarek ławowych przedstawiono na rys 11.2.

Wsadem do ciągnienia prętów są wyroby walcowane łub wyciskane

Przed ciągnieniem pręty poddawane są operacjom pomocniczym obejmującym:

-    zaostrzenie końcówki pręta.

-    wyżarzanie.

-    płukanie i zobojętnianie.

-    nanoszenie warstwy smaru