skanuj0036 4

VI. NlE7.COr>NOŻC! RECEPTUROWE - INCO.WATIBIIJTATftS

2-39

Przykłady:

41. Kp.

Phenobarbitali natrici Ammonił bromidi Sir. simplicis Vulerianac troć.

Aquae

Mf.sol.

S.4 racy dziennic łyżeczkę

1.0

5.0

10,0

5.0

ad 100,0

42. Rp.

Phenobarbitali. natrici Saiis Erlcnmeyeri Aipiae M.f. .W.

ad 100,0

.S. 4 razy dziennie łyżeczkę po jedzeniu

W cciii poprawy niezgodności w receptach 41 i 42 należy zastąpić bromek amonowy obojętnie reagującym bromkiem sodn (obliczając równoważną ilość bromku sodu). Należy zwrócić uwagę na przekroczone dawki maksymalne bromków (wg FP V). W recepcie 42 wytrącanie fenobarbitalu kwasu następuje po ok. 24 godzinach.

43. Rp.

Natrii bromu!i Calcu bromidi Phenobarbitali nałrici Ethyhnorphini hydrochloridi Aąuae M.f. sol.

S. J razy dziennic łyżkę stołową

10,0

5.0

0.3

0,2

ad 200.0

Alkaliczny odczyn mikstury pochodzi od fonobarbitalu sodowego. Zasada

etylomorfiny (dioniny) nie wytrąci się jednak przy tych stężeniach. Osad wytrąci się tylko wtedy, gdy fenobarbital i etylmnorlina będą przepisane w dawkach maksym a I nych.

Roztwory diuretyny (Thcobrorninum natricum cl Nutrii salicylan) powodują podobne niezgodności jak fenobarbital sodowy, jednak reagują jeszcze silniej na nieznaczne zakwaszenie. Dają zmętnienie Inh osad z naparami, odwa rami. kwaśnymi wyciągami, syropami i nalewkami. Ponadto diuretyna daje niezgodności charakterystyczne dla salicylanu sodn.

Niezgodności rozwiązujemy zazwyczaj, podając ten lek osobno w postaci proszków, co wymaga porozumienia z lekarzem, np. recepta 44: wytrącenie