skanuj0037

wcześniej reakcję redox, której produktem jest rozcieńczony fioletowo-czerwony roztwór kwasu nadmanganowego czyli manganowego(VII) HMn0₄.

Małą część osadu MnO? i Fe(OH)\ przemywamy wodą destylowaną.

Ma to na celu usunięcie jonów Cl . Ich obecność może uniemożliwić powstanie jonów Mn0₄ o stężeniu wystarczającym do zaobserwowania ich barwy. Reakcję zachodzącą możemy zapisać w postaci:

2 Mn0₄~ + 10 Cl" + 16 H* — 2 Mn²⁴ + 5 Cl₂t + 8 H₂0

Mn^2t + 4 H₂0 Cl₂ + 2 e

Mn0₄ + 8 H* + 5 e

2cr

Do probówki z przemytym osadem dodajemy nieco PbO? , 2 cm³ stężonego HNOj i ogrzewamy do wrzenia, które utrzymujemy przez 1 minutę. Po ostudzeniu, dopełniamy probówkę woda destylowaną i odwirowujemy, (zabarwienie jonów Mn0₄    najłatwiej dostrzeżemy w

klarownym roztworze) Powyższą reakcję możemy zapisać jako:

T

2 MnO, + 3 PbO, t 4 H' — 2 MnO,' + 3 Pb²' + 2 H,0

,2

3

MnO, + 2 H,0 MnO," + 411* + 3 e Pb0₂ + 4H* + 2e Pb^2, + 2H₂0

Niekiedy zamiast PbO? używa się tlenku podwójnego Pb0₂ 2PbO (czyli Pb30₄) zwanego minią. Jest to czerwony proszek, praktycznie nierozpuszczalny w wodzie (podobnie jak PbO?). Dzięki zawartości Pb(IV), zarówno PbO? .jaki i Pb₃0₄ mają w kwaśnych roztworach silne właściwości utleniające. Takie działanie Pb*0₄ możemy opisać reakcją połówkową:

Pb₃0₄ + 8 H⁺ + 2 e 2 3Pb²* + 4H₂0

W dalszej części omówienia 3 grupy kationów wrócimy do bezpośredniego utlenienia Mn²* do MnO* , przy użyciu PbO? (PbtQ₄) lub innych silnych utleniaczy, takich jak: nadsiarczany S20g²’ (w obecności Ag*) albo bizmutany(V) BiOj"-

Jeżeli analiza zawierała jony Cr³', to po utlenieniu H2O2 w środowisku 6M NaOH, znalazły się one w roztworze w postaci żółtego Na₂Cr0₄. Potwierdzeniem jego obecności jest opisana już wcześniej reakcja z 3% roztworem H2O2, w środowisku zakwaszonym 3M H₂S0₄. Tworzący się nietrwały kwas nadchromowy II₂Cr06 (uwodniona postać nadtlenku Cr0₅) zabarwia na niebiesko warstwę toluenową - dzięki wyekstrahowaniu z wody, spowalniamy jego rozkład.

Powstawanie H2Cr0₆ możemy zapisać:

CrO,²' + 2 H₂0₂ + 2 H' -» H₂Cr0₆ + 2H₂0

żółty    niebieski

Zgodnie z wcześniejszą zapowiedzią, zajmiemy się teraz alkalicznym roztworem, który może zawierać jony glinianowe i cynkanowe. Roztwór dzielimy na co najmniej 3 części: w jednej sprawdzimy obecność jonów glinu, w drugiej - cynku, a trzecią zachowamy jako rezerwową.

Do pierwszej części roztworu dodajemy kroplami 3M NH4CI. Jeżeli roztwór badany jest bardzo alkaliczny celowe jest stopniowe dosypywanie stałego NH4CI. Wprowadzane jony NfV wiążą jony HO’:

NH/ + HO' 2 NH₃aq+H₂0

n m n

Malejące stężenie jonów HO powoduje przesuwanie się równowagi reakcji

[Al(OH)₄]“ ^ HO~ + AlfOHYi

l') N l')

73