Mówiąc o reakcjach redox manganu można wspomnieć, żc prażenie dowolnego jego tlenku z substancją silnie alkaliczną (np. NaOH lub Na2COj) przy dostępie powietrza, prowadzi do powstawania manganianów(VI), np. Na2Mn04. Są to sole o barwie zielonej, dość trwale jedynie w środowisku zasadowym. Pod wpływem zakwaszenia dysproporcjonują (zmieniając barwę):
3 MnO/ + 4 H4 — 2 MnO..~ + MnO. + 2 H,0
zielony fioletowy
Mn042' + 4PT+ 2e £ MnO, + 2 H?Q 1
Mn042_ 2 MnOr + c 2
Kationy barowy Ba2*, strontowy Sr2* i wapniowy Ca2', tworzące 4 grupę wg podziału Freseniusa, wytrącamy roztworem (NI li^COj w obecności buforu amonowego. Podobieństwo warunków strącania tej grupy z 3 grupą kationów jest tak wyraźne, że celowe jest przypomnienie sobie początkowego fragmentu opisu 3 grupy.
Zarówno w roztworach wodnych (NI L^S (przy wytrącaniu 3 grupy), jak i w roztworach (NH^CC^ (wytrącanie 4 grupy) zachodzą reakcje protolizy:
Jony amonowe uczestniczą w reakcji:
NH/ + H20 2 NH3aq + H30*
Podstawową reakcją protolityczną jonów COj " jest tworzenie jonów HCOj :
COj2 +H20 2 HCOf + HO'
Stopień zaawansowania alkalicznej protolizy jonów HC03' jest pomijalnic mały:
HCO, +H20 2 H2C03 + H0'
Niekorzystnemu dla nas ubytkowi stężenia jonów C032“ przechodzących w HCOj’, zapobiegamy tak jak poprzednio dodając NH3aq. Ba(HC03)2, Sr(HC03)2 i Ca(HC03)2 są znacznie lepiej rozpuszczalne od odpowiednich węglanów. Wraz ze wzrostem stężenia jonów HC03", wytrącanie kationów 4 grupy stawałoby się coraz bardziej niepełne.
Dodatek NH4CI do badanego roztworu, chroni nas przed wytrącaniem się kationów Mg2' w postaci Mg(OH)? lub (MgOH)?C(X Równowagi kwasowo-zasadowe obrazujące tę sytuację możemy zapisać w postaci:
81