skanuj0079 3

80 Rozdział 5.

lO—^OO-d?

lO-yjlOO-dl

HB-

Podstawiając

_ 10-^/lOO-df lO-y/lOO-d* ’

otrzymujemy:

HB₂ = k-HB_1;

Twardość listewki wzorcowej HBi mierzymy na prasie Brinełla. Listewka wzorcowa powinna być wykonana z bardzo dobrej jakościowo stali o jednorodnej strukturze, zapewniającej powtarzalność wyników na całych jej czterech powierzchniach pomiarowych. Współczynnik k najczęściej odczytujemy ze specjalistycznych tablic, aby wyeliminować pomyłki podczas każdorazowych obliczeń. Metodę Poldiego stosuje się w pomiarach twardości wybranych punktów, na obiektach wielkogabarytowych, takich jak odlewy korpusów maszyn i urządzeń, oraz na dużych odkuwkach. Można tą metodę zastosować do wstępnej identyfikacji właściwości materiałów o dużych rozmiarach, nieposiadają-cych atestów hutniczych. Można również za pomocą tej metody kontrolować wytrzymałość spoin spawalniczych, na przykład rurociągów, traktując te badania jako nieniszczące. Badania te polegają na wyznaczeniu w warunkach laboratoryjnych współczynnika B, który jest składnikiem wzoru:

R_m = B-HB₂ [MPa],

gdzie: R_m - wytrzymałość na rozciąganie spoiny [MPa],

B - bezwymiarowy współczynnik wyznaczany doświadczalnie,

HB2 - twardość zmierzona metodą Poldiego (Brinełla).

Współczynnik B wyznacza się na pobranej próbce połączenia spawalniczego, zachowując identyczność materiałów i technologii spawalniczej. Wykonuje się próbę statycznego rozciągania oraz pomiar twardości metodą Brinełla. Pomiary należy wykonać w warunkach laboratoryjnych i, jeżeli to jest możliwe, na wielu próbkach, obliczając B ze związku:

B=J*E-.

HB