W rozprawie przedstawiono ogólny, zalgorytmizowany sposób okres lania nośności przekrojów pierścieniowych elementów żelbetowych, mu rowych i wykonanych z kompozytu polimerowego wzmocnionego włók nem szklanym, ściskanych mimośrodowo. Opracowano również algorytm numeryczny do wyznaczania odkształceń i naprężeń w przekrojach pierścieniowych zamkniętych lub osłabionych otworami, wykorzystujący me tody optymalizacji. Zaprezentowano uściślony model odkształceniowy do analizy nośności przekrojów pierścieniowych żelbetowych elementów ścis kanych z ograniczeniem zakresu odkształceń. Za istotny wkład w rozwój teorii żelbetu i praktycznego wymiarowania można uznać uzyskanie za leżności analitycznych, określających nośność przekrojów żelbetowyc h pierścieniowych, osłabionych dowolną liczbą otworów usytuowanych sy metrycznie względem płaszczyzny zginania. Otrzymane rozwiązania ana lityczne umożliwiają z jednej strony szybkie określenie nośności przekro ju, z drugiej zaś pozwalają na badanie istnienia i jednoznaczności roz wiązań w przypadku wyznaczania odkształceń i naprężeń w przekroju przy zadanych siłach przekrojowych. Mogą one także służyć do porów nań wyników obliczeń z wynikami badań eksperymentalnych i do weryfikacji rozwiązań uzyskiwanych metodą elementów skończonych. Porów nanie wartości naprężeń w betonie, obliczonych według zaproponowanego podejścia i za pomocą programu ROBOT Millennium, wskazuje na dobrą zgodność otrzymanych wyników.
W zakresie liniowo-sprężystym uzyskano uogólnione rozwiązanie analityczne, dotyczące żelbetowych przekrojów pierścieniowych osłabionych dowolną liczbą otworów rozmieszczonych asymetrycznie względem płaszczyzny zginania, z uwzględnieniem wpływu dodatkowego zbrojenia przy otworach. Wykazano, że wzory do obliczania naprężeń w przekroju pierścieniowym, podane w normie PN-88/B-03004, są szczególnym przypad kiem wzorów wyprowadzonych w pracy. Rozwiązanie zagadnienia liniowego wykorzystuje się jako punkt startowy w algorytmie rozwiązania problemu nieliniowego.
Przedstawiony w rozdziale 6 nieliniowy model obliczeniowy w ujęciu kombinatorycznym opisuje w sposób kompleksowy zachowanie betonu i stali w całym zakresie deformacji, począwszy od fazy sprężystej aż do