skanuj 3

Ćwiczenia synergistyczne indywidualne, które mają za zadanie wywołaćnapięcie mięśniowe w tzw. Zespołach dynamicznych, w których bezpośrednie działanie ruchem jest niemożliwe np. z powodu unieruchomienia (gips, aparat stabilizacyjny, zew. lub wew, wyciąg, gorset itp.) lub porażenia.

Dzielimy na:

ipsilateralnc: to takie, w których wykorzystuje się synergizm bezwzględny polegający na

wywołaniu napięcia izometrycznego mięśni działających w określonych układach synergistycznych, a polegających na wykonywaniu ruchu czynnego w częściach dalszych kończyn, co powoduje napięcie mięśni położonych wyżej kontralateralne: to takie, w których wykorzystuje się zjawisko fizjologicznego odruchu skrzyżnego zachodzącego w spoidle wielkim w mózgu, polegającego na wywołaniu napięcia izometrycznego mięśni chorej kończyny pod wpływem ruchu czynnego z oporem i do pełnego zmęczenia w kończynie zdrowej.

Pojęcie synergii oznacza współdziałanie, kooperację wielu czynników, skuteczniejsze od sumy ich oddzielnych oddziaływań. Wykonanie ruchu celowego, dowolnego zabezpieczone jest czynnością licznych zespołów mięśniowych. Ruch jest wynikiem rozwijania siły przez zespół agonistów (mięśnie bezpośrednio odpowiedzailne za ruch) przy jednoczesnym odruchowym rozluźnieniu w grupie antagonistów. Czynność agonistów wspomagają odległe nieraz grupy mięśniowe zwane właśnie synergistami. Współdziałanie synergistów sprowadza się w warunkach prawidłowych najczęściej do stabilizacji odpowiednich stawów, co ułatwia wykonanie ruchu podstawowego. Wskazania:

1.    stany z unieruchomieniem kończyny,

2.    złamania,

3.    urazy,

4.    stany pooperacyjne ortopedyczne kończyn,

5.    niedowłady i porażenia zwłaszcza wiotkie,

6.    stany po przeszczepach mięśni.

Cel:

1 uzyskanie napięcia izometrycznego mięśni niemogących uczestniczyć w ruchu czynnym.

Metodyka:

p.w.jak w ćw. izometrycznych, S niewymagana, ruch: w pełnym zakresie i do zmęczenia mięśni, opór: jeśli ręką terapeuty to 1/3 dalsza ćwiczonego odcinka; opór mogą też stanowić piłki lekarskie twarde gąbki itp.

Ćwiczenia czynne wolne

są to ćwiczenia wykonywane samodzielnie przez pacjenta przy wykorzystaniu przez chorego siły własnych mięśni, polegające na pokonaniu ciężaru ćwiczonego odcinka ciała i wykonuje się je przy sile mięśniowej 3,4,5 w skali Lovetta.

Podział:

1.    czynne wolne    czynne z przyborami    czynne na przyrządach

2.    indywidualne i zbiorowe Cel:

1.    utrzymanie lub zwiększenie siły mięśniowej i wytrzymałości mięsni

2.    utrzymanie i zwiększenie pełnego zakresu ruchu w stawach

3.    poprawa koordynacji ruchowej i czucia proprioreceptywnego Wskazania:

1.    stany przebiegające z osłabieniem mięśni

2.    stany przebiegające z ograniczeniem ruchomości w stawach

3.    pogorszona sprawność i wydolność