Wciornastek mieczykowiec
Taeniothrips simplex
Systematyka:
Przylżeniec (Thysanoptera) z rodziny wciomastkowatych (Thripidae) Występowanie i rośliny żywicielskie:
Szeroko rozpowszechniony w Europie. W wielu krajach szkodnik objęty jest przepisami kwarantanny roślin. W Polsce powszechny. Szkodnik głównie mieczyka, jednak występuje również na frezji, kosaćcu oraz narcyzie.
Opis:
Postać dorosła o długości 1,3-1,7 mm, barwy ciemnobrunatnej do czarnej, z dobrze widocznym poprzecznym paskiem jaśniejszym na złożonych skrzydłach. Larwa żółtopomarańczowa.
Szkodliwość:
Powoduje uszkodzenie bulwocebul w przechowalniach oraz znaczne obniżenie plonów i wartości zdobniczej kwiatów.
Rozwój i objawy żerowania:
Najpierw na liściach potem na kielichach kwiatowych ukazują się liczne małe plamki srebrzystobiałe, później powstają żółtawoszare plamy i smugi, z czasem jasnobrunatne i ciemnobrunatne. Na płatkach kwiatowych widoczne są wypłowiałe plamki białe do żółtawobrunatnych. Kwiaty słabo się rozwijają, często pozostają w pąku. Liście i kwiaty pokryte są czarnymi, zeschniętymi grudkami kału na których nierzadko rozwijają się grzyby saprofityczne. W przechowalniach na bulwocebulach widać skorupiaste, pomarszczone, brunatne ślady po nakłuciach. Takie bulwocebule kurczą się i na wiosnę źle kiełkują. Samice składają jaja w tkanki liści i płatków kwiatowych. W ciągu roku rozwija się kilka pokoleń szkodnika. W naszym klimacie przezimowuje tylko w bulwocebulach w przechowalniach.
Czynniki ograniczające, profilaktyka i zwalczanie:
- W szerokim zakresie przestrzegać zasad higieny roślin w uprawie, stosować bezwzględnie przepisy kwarantannowe.
- Przed wysadzeniem bulwy mieczyka zanurzać w emulsji wodnej preparatów metyloparationowych.
- Zagrożone rośliny spryskiwać co 10-14 dni preparatami zawierającymi w/w substancję.
- W czasie zbioru bulwocebule oczyszczać z łodyg, które należy bezwzględnie natychmiast palić. Następnie bulwy co ok. 14 dni opylać preparatami metyloparationowymi.