Przędziorek Chmielowiec (Tetranychus urticae)
Systematyka:
Roztaocza (Acaridida) z rodziny przedzi orko waty ch (Tetranychidae) Występowanie i rośliny żywicielskie:
Występuje na całym świecie. Jest szkodnikiem wielożemym, polifag związany z około 300 gatunkami roślin, zarówno uprawowych jak i chwastów.
Opis:
Samice mają ciało owalne około 0,5 mm długości. Zimujące są ceglastopomarańczowe, letnie żółtozielone z dwiema brunatnozielonymi plamami po bokach. Samiec romboidalnego kształtu jest nieco mniejszy od samicy. Jajo tuż po złożeniu jest przeźroczyste, później żółtawe, kuliste, średnicy około 0,13 mm. Larwa z 3 parami nóg, żółtawozielona.
Objawy żerowania i szkodliwość:
Dorosłe przędziorki i larwy nakłuwają tkankę liścia i wysysają zawartość komórek. Na górnej stronie opanowanych liści pojawiają się jasnożółte plamy, których ilość i wielkość zależy od liczebności szkodnika. Silnie uszkodzone liście stopniowo żółkną, brązowieją i zasychają, ich brzegi zawijają się do góry a na dolnej stronie widoczna jest delikatna pajęczyna. Uszkodzone rośliny mają osłabiony wzrost i dają niewielki plon.
Rozwój:
Zimują zapłodnione samice w resztkach roślinnych, w pobliżu rośliny żywicielskiej, w skupiskach po kilka lub kilkanaście sztuk, oprzędzone delikatną pajęczyną. Wczesną wiosną w temperaturze 10-12 °C zaczynają żerować i po kilku dniach przybierają zielonkawa barwę. Samica składa ok. 80-200 jaj na dolnej stronie liści. Tam też żerują larwy. Rozwój jednego pokolenia, zależnie od temperatury, trwa 2-3 tygodnie. W sezonie pojawia się 4-6 pokoleń. Rozwojowi sprzyja sucha i upalna pogoda.
Czynniki ograniczające, profilaktyka i zwalczanie:
- W warunkach naturalnych przędziorki ograniczane są przez drapieżne roztocze z rodziny dobroczynkowatych (Phytoseiidae)
- Niektóre fungicydy stosowane do zwalczania chorób grzybowych działają na ograniczenie liczebności przędziorka.
- Zwalczanie chemiczne na stadia ruchome prowadzi się najczęściej w okresie letnim, lub przy silnym występowaniu każdego z pokoleń.