4962384871

15

Witold Chmielarz

Aspekty integracji systemów informatycznych wspomagających podejmowanie decyzji z elementami zarządzania wiedzą

specyficzne wymagania. Po drugie - wstępne prace projektowe w przypadku żadnego systemu nie pozwoliły jeszcze na ustalenie i pełną kategoryzację zamkniętej listy żądań użytkowników w zakresie zewnętrznych funkcji użytkowych systemu. Oznaczało to, że system musi uwzględniać stałą ewolucję oczekiwań z nim związanych, a zatem powinien użytkownikowi umożliwiać samodzielne definiowanie coraz to nowych funkcji przetwarzania (nowych zapytań, nowych wydruków). System przedstawia więc konstrukcję na tyle sparametryzowaną i modularną, by jego każdorazowe wdrożenie lub modyfikacja funkcji użytkowych nie wiązały z koniecznością przeprogramowania modułów przetwarzania.Podstawową przesłankę niniejszego modelu stanowi przeświadczenie, że uzyskanie uniwersalności systemu i jego użytkowej otwartości jest możliwe, gdy przedmiotem modelowania w nim będzie proces przetwarzania (np. produkcyjny). Sposób odwzorowania tego procesu powinien być zaś taki, by nie powodował sam z siebie strat informacyjnych, jednocześnie metoda odwzorowania nie może być zależna od - indywidualnej w przypadku każdego wdrożenia - decyzji o szczegółowości obserwacji procesu przetwarzania w danej jednostce. Zasadnicze elementy strukturalne systemu - w jego aspektach technologicznych - stanowią:

-    baza danych systemu wraz z systemem zarządzania bazą danych,

-    podsystem wejścia (komunikacji z użytkownikiem),

-    podsystem zapytań i edycji wydruków,

-    podsystem generacji aplikacji.

W stosunku do każdego z wymienionych elementów określono zasady specyfikacji, a nie ostateczną postać implementacyjną. Oznacza to, że poszczególne wdrożenia systemu poprzedza proces szczegółowego definiowania struktur i funkcji użytkowych systemu oraz proces generowania aplikacji. Zatem przedmiotem projektu nie jest wersja wdrożeniowa systemu, lecz ogólniejsza jego wersja generacyjna. Strukturę organizacyjną systemu przedstawia rysunek 1.

Powyższe założenia odnoszą się do dwóch możliwych kierunków rozszerzenia systemu i jednej z możliwości jego pogłębienia. Zacznijmy od rozszerzeń:

-    naturalnym rozszerzeniem systemu wspomagającego zarządzanie w organizacjach gospodarczych jest rozbudowa systemu o te funkcje, które są odpowiednie dla całej branży, objęcie informatyzacją procesu kierowania i nadzoru na szczeblu powyżej organizacji, np.: wsparcie komputerowe problematyki przerzutów surowca i produktów, handlu zagranicznego i przechowalnictwa długoterminowego, a także kontraktacji i skupu w skali kraju,

-    drugim kierunkiem rozszerzania projektowanego systemu jest objęcie informatyzacją funkcji obsługowych w przedsiębiorstwie (zakładzie czy również w skali branży). Funkcji obsługowych takich jak: finanse i księgowość, szeroko rozumiana problematyka osobowo-płacowo-sojalna, techniczno-remontowe i transportowe działanie zaplecza.