Podstawową cechą wektorowego modelu danych jest zapis informacji w postaci uporządkowanych współrzędnych reprezentujących poszczególne części modelowanego obiektu. Obiekty punktowe są charakteryzowane przez współrzędne, obiekty liniowe wyznacza zbiór punktów załamania, obiekty przedmiotowe natomiast zbiór linii.
W prostym modelu wektorowym (określanym często jako model „spaghetti”) informacje o poszczególnych obiektach (punktach, liniach i poligonach) nie są ze sobą powiązane. Zaletą tej formy zapisu jest prostota i łatwość implementacji w pakietach narzędziowych GIS. Wadąjest redundancja danych (konieczność wielokrotnego zapisu w bazie tych samych współrzędnych obiektów, np. podwójnego zapisu osi geometrycznej obiektów współliniowych) i istotna trudność w modelowaniu relacji topologicznych między tymi obiektami.