10. CEL GIMNASTYKI ODDECHOWEJ JEST: uzyskanie prawidłowej pojemności życiowej / vc /, uzyskanie prawidłowej ruchomości przepony.
11. ODMA OPŁUCNOWA SAMOISTNA
/ obniżenie sprężystości tkanki płucnej /: i
• ból w klatce piersiowej,
• kaszel,
• niewydolność oddechowa.
W BADANIU PRZEDMIOTOWYM:
-odgłos opukowy jawny/bębenkowy/,
-zniesienie szmeru pęcherzykowego.
UŁOŻENIE CHOREGO NA BOKU CHORYM W CELU :
-zmniejszenia ruchów oddechowych klatki piersiowej -przyspieszenia resorpcji powietrza
/ ODBARCZENIE OPŁUCNEJ Z POWIETRZA - do ciśnień ujemnych w manometrze wodnym i ułożenie chorego na boku chorym. Obserwujemy, czy odma nie dopełnia się. Jeśli nie, to w piątym dniu przystępujemy do ćwiczeń, które mają doprowadzić do rozprężenia tkanki płucnej.
a/ Polecamy choremu dmuchanie w respirator lub spirometr, kilkakrotnie w ciągu dnia. Następnie zlecamy ćwiczenia jak w wysiękowym zapaleniu opłucnej (bez układania w pozycji Trendelenburga).
b/ W wypadku, gdy odma dopełni się, stosujemy drenaż stały wodny; jeśli odma nadal dopełnia się, podejrzewamy mechanizm odmy wentylowej kierujemy chorego na leczenie torakochirurgiczne w celu zamknięcia otworu wentylowego.
Ćwiczenia oddechowe zapobiegają wtórnym odmom samoistnym, gdyż poprawiają sprężystość tkanki płucnej.
12.W rozedmie płuc
należy stosować ćwiczenia oddechowe poprawiające sprężystość tkanki płucnej przez zwrócenie odwagi na oddychanie przeponowe i ćwiczenia pogłębiające wydech
3