acetylocholiny), hormony i różne leki ułatwiające i blokujące przekazywanie informacji między neuronami. Związki chemiczne są wprowadzane do mózgu najczęściej w roztworze, którego objętość użyta do jednorazowego wstrzyknięcia nie może przekraczać 0,5-1 pi, rzadziej w postaci krystalicznej. Podobne do drażnienia chemicznego jest drażnienie osmotyczne. Polega ono na wprowadzaniu do mózgu hipertonicznego (tj. bardziej stężonego niż płyny ustrojowe) roztworu chlorku sodu i służy głównie do pobudzania struktur podwzgórza regulujących gospodarkę wodno-elektroli-tową ustroju.
Rys. 11. Schemat drażnienia mózgu prostokątnymi impulsami elektrycznymi, z pomiarem prądu drażniącego za pomocą oscyloskopu. Pokazano także parametry składające się na charakterystykę bodźca elektrycznego, tj. amplitudę impulsów, czas ich trwania i częstotliwość
Do drażnienia termicznego używa się miniaturowych urządzeń zwanych termodami. Są one najczęściej zbudowane z cienkich rurek, przez które przepływa woda o ustalonej temperaturze. Procedurę tę stosuje się do badania czynności ośrodków regulujących temperaturę ciała.
2.2.5. Wyłączanie funkcji ośrodków mózgowych
Aby sprawdzić, jaką rolę w kierowaniu zachowaniem odgrywa dany ośrodek mózgu, można zniszczyć go albo wyłączyć czasowo i następnie obserwować zwierzę po wykonaniu tego zabiegu. Zniszczenie stałe osiąga się przez mechaniczne usunięcie struktury, której działanie zamierzamy zbadać, uszkodzenie ośrodka prądem elektrycznym, wprowadzenie do ośrodka substancji chemicznej niszczącej neurony lub przez zamrożenie określonego obszaru.
W sposób mechaniczny usuwa się przeważnie struktury na powierzchni mózgu, a więc głównie części kory mózgowej i móżdżku. Tego rodzaju
37