Moment ten ocenia się obserwując potencjał czynnościowy w korzeniu tylnym w pobliżu rdzenia. Ów okres 0,5 ms odzwierciedla czas przebiegu procesów synaptycznych prowadzących do pobudzenia motoneuronu, dlatego nosi nazwę opóźnienia synaptycznego. Opóźnienie to jest tym większe, im więcej neuronów (albo synaps) znajduje się na drodze od neuronu przez nas podrażnionego do neuronu, którego aktywność rejestrujemy. Jeśli opóźnienie synaptyczne jest krótkie (ok. 0,5 ms), możemy wnioskować, że między podrażnionym włóknem aferentnym a motoneuronem znajduje się tylko jedna synapsa pobudzająca. Natomiast dłuższe opóźnienie wskazuje, że stan pobudzenia przeszedł przez wiele synaps.
REJESTRACJA POTENCJAŁU WCHODZĄCEGO DO RDZENIA
Rys. 58. Schemal luku odruchowego na poziomie rdzenia kręgowego z zaznaczeniem miejsc rejestracji potencjałów elektrycznych, powstałych w wyniku podrażnienia włókien nerwowych doprowadzających (afcrentnych)
Postsynaptyczny potencjał hamulcowy pojawia się wówczas, gdy między drażnionym włóknem aferentnym a motoneuronem znajduje się neuron pośredniczący (interneuron), który pobudzony przez drażnione przez nas włókno aferentne hamuje aktywność motoneuronu za pośrednictwem synapsy hamującej. Opóźnienie synaptyczne wynosi tu około 1,5 ms.
Na podstawie badań elektrofizjologicznych ustalono więc, że w układzie nerwowym występują oddzielne synapsy pobudzające i hamujące. Działanie pierwszych prowadzi do depolaryzacji błony neuronu, działanie drugich - do jej hiperpolaryzacji. Depolaryzacja może być tak znaczna, że powoduje wyzwolenie potencjału czynnościowego, może też być niewielka
119