We wszystkich trzech powyższych przypadkach występują odchylenia izoterm i linii gęstości strumienia cieplnego od sytuacji przedstawionej na rysunku 1. Zasadniczo, w obszarze mostków cieplnych, w zależności od geometrii przegród i mostków, występuje dwu- lub trójwymiarowy przepływ ciepła. Taki przepływ ciepła nie daje się opisać prostymi wzorami, rozwiązanie uzyskuje się zazwyczaj w drodze obliczeń komputerowych, rzadziej badań. Na takie obliczenia zwykle nie ma czasu w pracy projektanta budynku, nie mówiąc o koszcie specjalnych programów numerycznych.
Trzeba dodać, że obliczenie komputerowe pola temperatury w całej przegrodzie budynku prowadziłoby do powstawania bardzo dużych i drogich w rozwiązywaniu zadań przewodzenia ciepła (duża liczba węzłów). W rzeczywistości liczba miejsc, w których występuje dwu- lub trójwymiarowy przepływ ciepła, jest skończona, przy czym w pozostałej części przegrody można rozpatrywać tylko jednokierunkowy przepływ ciepła. Stąd wynika wprowadzona we Francji na początku lat siedemdziesiątych XX wieku koncepcja uwzględniania wpływu określonych klas mostków cieplnych (tzw. mostków punktowych i liniowych) w postaci dodatków do współczynnika przenikania ciepła obliczanego ze wzorów jednowymiarowego przepływu.
Przypominamy, że w Polsce tę koncepcję wykorzystano już w PN-91/B-02020; przyjęła się ona również w normach europejskich (patrz punkt 4).
Przykładem punktowego mostka cieplnego jest miejsce przebicia warstwy termoizolacyjnej ściany zewnętrznej przez łączniki metalowe o wysokiej przewodności cieplnej, na przykład kotwie w murach szczelinowych lub wieszaki warstwy fakturowej betonowej ściany warstwowej (rys. 5). Podobnie punktowe mostki cieplne stanowią łączniki (śruby) mocujące elementy lekkiej obudowy do stalowej konstrukcji hal przemysłowych, ale sprawa ta wybiega poza zakres przedmiotowy tego katalogu.
| A A-A
• kpi
Rys. 5. Punktowe mostki cieplne
Liniowe mostki cieplne występują w miejscach braku, nieciągłości lub pocienienia warstwy izolacji cieplnej, na przykład wzdłuż krawędzi komponentu przegrody lub otworu w niej. Ich charakterystyczną cechą jest stały przekrój poprzeczny na pewnej długości; w przekroju tym występuje dwuwymiarowy przepływ ciepła. Typowym miejscem mostków tego typu są: nadproża, oście-ża otworów na okna i drzwi balkonowe, wieńce ścian zewnętrznych, słupy żelbetowe w ścianach murowanych (rys. 6).