SYN MARNOTRAWNY 1(1)

Byto mu bardzo źle. Z głodu chętnie jadłby to, co było przeznaczone dla świń. Często wspominał dom rodzinny, kochającego i dobrego ojca, u którego nawet najemnikom, czyli służącym, było lepiej niż jemu w obcej krainie. Ogarnął go żal, że opuścił ojca i dom rodzinny. Zrozumiał, że zasmucił ojca i wyrządził mu krzywdę, a sam lekkomyślnie utracił swoje szczęście. Często zastanawiał się nad tym, jak powrócić do domu ojca. Wreszcie postanowił:

Zabiorę się i pójdę do mego ojca i powiem: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mnie choćby jednym z najemników.

(Ewangelia według świętego Łukasza 15, 18-19)