\
3Jo SKRĘCANIE BELKI
33
j K I \ ,!'j N;> * -fei filier ,,i..:
:J
' Przyjmijmy, że położenie głównego bieguna w układzie głównych środkowych osi bezwładności nazywanym głównym biegunem, wycinkowym i będącym równo-cześnie środkiem ścinania, znajduje się W punkcie A (rys. 3.11), dowolny biegun zaś znajduje się w punkcie B* Znając położenie bieguna B znajdziemy położenie
głównego bieguna (środka ścinania) z wzorów
cOg-y-dA,
(3.14a)
ooB°x°dA
(3.14b)
Jeżeli przyjmiemy biegun B w środku ciężkości przekroju, to równania (3J4a i 3*14b) mają postać
H |
coBydA— * lx |
(3.14c) |
A | ||
«——— - |
coB°x°dA—-—. Iy |
(3.14d) |
Poszczególne charakterystyki geometryczne oblicza się następującymi wzorami
(3.15a)
co = j r * ds=J dco, s s
(3.15b) (3.15c) (3.15d) (3.15e) (3151)
(3.15g)
gdzie Jx, Iy - główne środkowe momenty bezwładności, StóX5 5^ — wycinkowo-linio we momenty statyczne względem osi x i y.
Charakterystyki geometryczne dla kształtowników walcowanych dwuteowników i ceowników znaleźć można w tablicach [3]„ Dla niektórych przekrojów złożonych z kilku kształtowników są podane wzory* Niektóre przykłady takich wzorów zestawiono w tabl 3*1 ? gdzie podane w kolumnie 4 wartości współrzędnej wycinkowej co dotyczą punktów, dla których mają największą wartość*
Umawiamy się, że znak: współrzędnej wycinkowej co będziemy uważali za dodatni, jeśli promień r przy przejściu od początkowego położenia obraca się zgodnie z ruchem wskazówki zegara* Dla obrotu przeciwnego co ma znak ujemny*
3 A* Małysiak — Budownictwo stalowe-