Dla zapewnienia samoczynnego szybkiego wyłączenia zasilania powinno być spełnione wymaganie:
ZSI<U0 lub Zs<-Ł
1 a
w którym:
Zs - impedancja pętli zwarcia, obejmująca źródło zasilania, przewód fazowy do miejsca zwarcia i przewód ochronny od miejsca zwarcia do źródła zasilania;
Ia - prąd zapewniający zadziałanie urządzenia ochronnego (wyłącznika lub bezpiecznika);
U0 - napięcie względem ziemi.
Prąd Ia w zależności od zastosowanego urządzenia jest to prąd przetężeniowy albo różnicowy, tj. stanowiący różnicę między prądem płynącym w przewodzie L i przewodzie N. Maksymalne czasy wyłączenia podane są w tablicy 24.
Impedancja przewodu ochronnego między rozdzielnicą lub wewnętrzną linią zasilającą a punktem, w którym przewód ochronny jest przyłączony do głównej szyny uziemiającej, wyrażona w omach, spełnia wymaganie: przy czym UL - napięcie dotykowe bezpieczne; (pozostałe oznaczenia jw.).
W układzie sieci TT wszystkie części przewodzące dostępne, chronione wspólnie przez to samo urządzenie ochronne, są połączone ze sobą przewodami ochronnymi i przyłączone do tego samego uziomu.
Aby napięcie dotykowe na części przewodzącej dostępnej nie przekroczyło wartości napięcia dotykowego bezpiecznego Ul, powinno być spełnione wymaganie:
przy czym:
Ra - całkowita rezystancja uziomu i przewodu ochronnego łączącego części przewodzące dostępne z uziomem,
Ui. - napięcie dotykowe bezpieczne,
[a - prąd zapewniający zadziałanie urządzenia ochronnego (bezpiecznika lub wyłącznika).
Jeżeli napięcie dotykowe przekracza wartości napięcia dotykowego bezpiecznego Ul w danych warunkach środowiskowych, a prąd Ia nie powoduje wyłączenia w określonym czasie, to ochronę przed dotykiem pośrednim (ochronę dodatkową) osiąga się przez zastosowanie połączenia wyrównawczego dodatkowego (miejscowego) o rezystancji Rw . Rezystancja ta powinna spełniać wymaganie:
Rw-iw<ul
Rezystancja uziemienia RA powinna być tak dobrana, aby na chronionym odbiorniku nie wystąpiło napięcie dotykowa wyższe od dopuszczalnego dla określonych warunków środowiskowych w miejscu zainstalowania odbiornika. Rezystancja ta przy prądzie różnicowym 30 mA powinna wynosić nie więcej niż:
® ok. 1600 fi w warunkach normalnych,
• ok. 800 fi w warunkach szczególnych.
Należy dążyć do uzyskania rezystancji uziemienia o możliwie małych wartościach. Zaleca się, aby nie przekraczała 200 fi, a 500 fi w niekorzystnych warunkach uziemieniowych.
W układzie sieci IT obwód pojedynczego zwarcia z ziemią zamyka się przez pojemność faz nieuszkodzonych zarówno w przypadku, gdy układ jest całkowicie izolowany od ziemi, jak i wówczas, gdy jest połączony z ziemią przez dużą impedancję.
Prąd zwarciowy na ogól jest mniejszy niż 10 mA i żadne praktyczne odczuwalne napięcie dotykowe nie może pojawić się na częściach przewodzących dostępnych. Dostępne części przewodzące są uziemione indywidualnie, grupowo lub zbiorowo (patrz rys. 21). Układ sieci 1T jest przydatny do zasilania odbiorników wymagających szczególnie dużej pewności ruchu, gdyż umożliwia pracę przy
201