Dla zapewnienia prawidłowości pracy parametry elektryczne powinny w miarę możności pozostać przy tym niezmienne. W tym celu stosowane są w przemyśle różne metody kontroli mechanicznych właściwości lamp oraz stopnia ich przydatności do pracy w rozmaitych warunkach. W lampie poddawanej drganiom może zajść systematyczne przesuwanie się elektrod w stosunku do siebie, powodujące odpowiednie zmiany strumienia elektronów oraz wywołujące tzw. wibroszumy lampy. Jeżeli lampa ulega wstrząsom lub uderzeniom, może mieć miejsce chwilowe przemieszczenie elektrod, przy którym pojawia się niestacjonarna składowa zmienna prądu anodowego, przejawiającą się w tzw. zjawisku mi-krofonowani3. Ponieważ lampa elektronowa jest złożonym zespołem mechanicznym wielu oddzielnych elementów, podczas wibracji może ona stać się systemem rezonansowym z wieloma częstotliwościami wdasnych drgań, określonymi różnymi częściami lampy, przy czym widmo tych częstotliwości zajmuje szerokie pasmo w zakresie od setek do kilku tysięcy Hz. Powstawanie drgań w zakresie własnych częstotliwości rezonansowych lampy może wpłynąć nie tylko na właściwości elektryczne lampy, ale i na jej trwałość.
Badania mechaniczne lamp elektronowych można podzielić na dwie podstawowe kategorie. W pierwszej lampa przechodzi badanie na wibracje, wstrząsy itp., znajdując się w swoich warunkach pracy, tj. przy zachowaniu nominalnych napięć stałych na wszystkich elektrodach. W drugiej zaś lampę poddaje się działaniom mechanicznym bez napięć na elektrodach, a następnie bada się parametry lampy, ewentualnie ich zmiany na skutek wstrząsów czy wibracji z określonym przyspieszeniem. W celu bardziej szczegółowego zaznajomienia się z mechanicznymi właściwościami lampy — w pewnych wypadkach odtwarza się w laboratoriach charakterystyki rezonansowe.
14.2. BADANIA ODPORNOŚCI NA DRGANIA
Badania odporności lamp na wibracje przeprowadza się na specjalnych urządzeniach — wytrząsarkach. Przy badaniach tych stn-
192