Należą do nich piece, nagrzewnice i suszarki. Są to najczęściej komorowe urządzenia służące do obróbki cieplnej, topienia i suszenia materiałów czy wyrobów. Jako materiał na elementy grzejne używane są najczęściej stopy żelazo-chromo-aluminiowe, tzw. ferrochromale lub fechrale, znane pod różnymi nazwami firmowymi, jak: kanthal, baildonal, megapyr i inne. Rzadziej ze względu na wysoką cenę stosuje się stopy chromoniklowe (chromonikieliny bezżelazowe i chro-monikieliny żelazowe). Maksymalne dopuszczalne temperatury pracy tych elementów są rzędu 1000 + 1360°C. Trwałość tych elementów zależy w dużym stopniu od temperatury w jakiej pracują.
Materiałami niemetalowymi używanymi jako elementy grzejne, są: węgiel, grafit i karborund, znany pod różnymi nazwami firmowymi, jako silit, globar i inne. Dopuszczalna temperatura karbo-rundowych elementów grzejnych wynosi 1450°C (temperatura pieca ok. 1400°C).
Do urządzeń grzejnych oporowych stosowanych w kraju zalicza się:
• piece elektryczne oporowe komorowe typu POK. Hartowanie, odpuszczanie, wyżarzanie - temperatura 600 + 1000°C,
• piece silitowe komorowe typu KO i KS. Obróbka cieplna metali, wypalanie materiałów ceramicznych - temperatura 1300 + 1350°C,
• piece elektryczne wgłębne typu PEGAT. Przeznaczone również
do obróbki metali - temp. 700 950°C,
• piece elektryczne elewatorowe typu PED. Wyżarzanie odlewów z żeliwa, temperatura 950°C,
• piece elektryczne komorowe wysokotemperaturowe typu PEK. Wypalanie ceramiki, laboratoria - temperatura 1500°C,
• piece elektryczne komorowe uniwersalne typu PEKAT. Obróbka cieplna wsadów stalowych, temperatura 700 -5- 950°C,
• piece elektryczne wannowe typu PEW. Przeznaczone do obróbki cieplnej przedmiotów metalowych w kąpieli solnej. Elementy grzejne są tu umieszczone w rurach na dnie wanny, Temperatura 550°C,
• piece elektryczne tyglowe typu PET. Przeznaczone do obróbki cieplnej przedmiotów stalowych w roztopionych solach, temperatura 850°C,
• suszarki elektryczne typu SEL. Przeznaczone do suszenia, odparowywania i wygrzewania, temperatura do 250°C.
Suszarki SEL o mocy od 6 kW do 320 kW, budowane są jako:
jednoczłonowe, dwuczłonowe, trójczłonowe, przelotowe (dwuczłonowe, trój- i czteroczłonowe) oraz konstmkcji specjalnej (pionowe z załadunkiem wsadu z góry) z torami i wózkami na wsad (suszarki SEL 113) i inne konstrukcje.
Metoda elektrodowa grzejna polega na przepływie prądu przez ciecz (kąpiel solną) znajdującą się między elektrodami. Jest stosowana do nagrzewania: wody i wytwarzania pary w kotłach elektrodowych wodnych i parowych, masy szklanej w wannach szklarskich, wyrobów stalowych w nagrzewnicach termolitycznych i piecach solnych, a także w termoelektrolizerach do produkcji aluminium.
Grzejne urządzenia łukowe dzielą się na urządzenia o działaniu luku pośrednim i bezpośrednim. W urządzeniach pierwszego rodzaju łuk powstaje między końcami elektrod i płonie z dala od powierzchni wsadu, nagrzewając głównie przez promieniowanie. W urządzeniach o łuku bezpośrednim łuk powstaje między wsadem a elektrodą, wobec czego ciepło łuku działa bezpośrednio na wsad stanowiący w tym przypadku jedną z elektrod.
Piece łukowe o łuku pośrednim są używane do topienia np. stopów miedzi. Pracują one przy napięciu ok. 100 V i współczynniku mocy ok. 0,9. Moce tych pieców nie przekraczają 500 kVA. Piece łukowe o działaniu bezpośrednim są używane do produkcji karbidu, elektrocementu, żelazostopów oraz stali. Piece te osiągają bardzo duże moce.
267