Uczciwek176

Znaczna różnorodność mierzonych wielkości zmusza do unifikacji sygnałów pomiarowych. Najczęściej stosowane sygnały pomiarowe to:

•    w układach elektrycznych - prąd 0 - 5, 0 - 20 rnA oraz napięcie 0-5, 0-5- 10V;

•    w układach pneumatycznych - ciśnienie sprężonego powietrza 0,02 -0,1 MPa;

•    w układach hydraulicznych - ciśnienie oleju 0 - 0,8 MPa.

Trasa pomiarowa jest to element łączący czujnik ze wskaźnikiem, którego zadaniem jest przeniesienie sygnału pomiarowego od czujnika do wskaźnika, bez wprowadzania zniekształceń.

Wskaźnik pomiarowy jest to przyrząd umożliwiający odczytanie wartości mierzonego parametru, ogólnie mówiąc wskazuje nam wartość chwilową zjawiska fizycznego.

Miernik jest to przyrząd, który podaje mierzoną wartość na po-działce lub mechanizmie zaliczającym (w licznikach).

Ponadto, dla scharakteryzowania miernika można podać dalsze dane, np. sposób otrzymania odczytu, rodzaj zastosowania, rodzaj montażu, kształt obudowy i podziałki, wytrzymałość na przeciążenia, wymiary gabarytowe i inne szczegóły.

Najważniejsze właściwości mierników i dane dotyczące ich pracy, powinny być podane w postaci symboli lub liczb na tarczy po-działkowej.

Rodzaj wielkości mierzonej podaje się na tarczy podziałkowej przez podanie symbolu jednostki tej wielkości, np. na woltomierzu: „V” wolty; na amperomierzu „A” ampery, na watomierzu „W” waty, itp.

Na miernikach do pomiaru wielkości elektrycznych poza symbolem jednostki mierzonej na tarczy podziałkowej winny być podane następujące oznaczenia:

•    rodzaj prądu: stały -, =; przemienny stały i przemienny s.

•    klasa doskonałości miernika, która podaje uchyb miernika Am w procentach wskazania maksymalnego miernika. Mamy 5 klas mierników: klasy 0,2; 0,5; 1; 1,5; 2,5; klasy 0,2 i 0,5 odnoszą się przede wszystkim do mierników laboratoryjnych:

•    napięcie przebicia między obwodem elektrycznym i obudową. Na tarczy podziałkowej oznaczone jest cyfrą w gwiazdce. Gwiazdka bez cyfry odnosi się do mierników o napięciu próby 500 V, zaś o napięciu pracy < 40 V. Np. gwiazdka z cyfrą „2” odnosi się do mierników o napięciu próby 2000 V. Średnio napięcie próby jest 3 razy większe od napięcia pracy.

•    położenie pracy: pionowe, poziome czy pod kątem. Położenie pracy oznacza się znakiem: pionowe 1,1; poziome pod kątem <, np. < 60°.

•    rodzaj przyrządu, np. magnetoelektryczny, elektrodynamiczny, elektrotermiczny, itp.

10.2. Przyrządy do pomiaru temperatury

Przyrządy do pomiaru temperatury ze względu na zasadę działania i zakresy stosowania ogólnie dzielimy na stykowe i bezstykowe. Stykowe na: nieelektryczne i elektryczne. Zakresy stosowania przyrządów do pomiaru temperatury podano w tablicy 36.

Termofolie lub termolakiery. Stosowane do sygnalizacji miejscowych wskazań, przekroczeń temperatury. Są to folie samoprzylepne, które w zależności od temperatury zmieniają barwę (kolor). Zalety; prosty montaż, niski koszt. Wada: mała dokładność pomiaru.

Termometry szklane. Działają na zasadzie rozszerzalności cieplnej. Są stosowane jako przyrządy zabudowane w miejscu odczytu. Zalety: łatwość obsługi oraz mały koszt. Wady: odczyt z małej odległości oraz niskie dopuszczalne ciśnienie statyczne w miejscu pomiaru. W przypadku wyższych ciśnień statycznych, należy stosować dodatkowe pochwy termometryczne, co zwiększa bezwładność cieplną.

327