Euphorbia • wilczomlecz Euphorbiaceae
Euphorbia • wilczomlecz Euphorbiaceae
Przedstawiciel himalajskiej flory, uprawiany ze względu na kontrastowe zabarwienie liści i kwiatów. Pędy wysokości 50-80 cm wyrastają z krótkich, podziemnych rozłogów. Liście podługowa-te. gładkie, górne z czerwonawymi przebarwieniami. Ognistopo-marańczowe podkwiatki sprawiają wrażenie dość dużych kwiatków, a zebrane po kilkanaście na szczytach łodyg tworzą okazałe kwiatostany. Kwitnie VI—VII.
Wartościowy nabytek na każdej bylinowej rabacie, gdzie podłoże jest próchniczne i latem dość wilgotne. Stanowisko słoneczne. Niedostatek światła żle wpływa na wybarwienie „kwiatów". Mrozoodporność wystarczająca, lecz rośliny młode i przesadzane należy na pierwszą zimę zasypać torfem lub kompostem.
Rozmnażanie przez odcinanie rozłogowych pędów.
Krajowa, rozłożysta bylina o prostych, mocnych łodygach wysokości do 1 m. Liście lancetowate (wierzbowate), siedzące. Kwiatostan w kształcie wieloramiennej wierzchotki. Kwiaty drobne, żółte, osadzone na większych, również żółtych podkwiatkach. Kwitnie VI-VII.
Interesująca i niezawodna roślina na stanowiska nadwodne, błotne i mokre łąki. Gleba powinna być próchniczna. wilgotna lub podmokła. Roślina ta znosi okresowe zalewanie. Powinna rosnąć w słońcu. W cieniu słabiej kwitnie i jest gorzej wybarwiona. Mrozoodporność zupełna.
Mnożenie z nasion (jesienią) lub podział karpy korzeniowej wczesną wiosną.