wilczomlecz obrotny1

Wilczomlecz obrotny Euphorbia helioscopia L.

Rodzina: Wilczomleczowate, Euphorbiaceae

I—pokrój; 2 — kwiatostan; 3 — kwiatostan w przekroju podłużnym; 4— pręcik (część górna); 5—7 — nasienie od strony brzusznej, z boku i w przekroju poprzecznym; t— 11 — siewki (5—7 wg Kulpy, pozostałe oryg.)

Roślina jednoroczna jara, rzadziej ozima. Łodyga wyprostowana wysokości 15—40 cm, z rzadka odstająco owłosiona. Liście nagie, odwrotnie podłużnie jajowate, o nasadzie klinowatej przechodzącej w krótki ogonek, z przodu drobno ząbkowane, rzadko na szczycie nieco wycięte. Wierzchotka 4 do 5-promienista, o trójdzielnych, wyżej widlastych ramionach. Miodniki jajowate, bez różków. Owoce trójdzielne, gładkie, nagie. Nasiona siatkowato i dołkowane, kulistawe, brunatnoszare, matowe, długości 2,4 mm i szerokości 1,8 mm. Kwitnie od VI do IX. Roślina trująca.

Wilczomlecz obrotny jest chwastem polnym i ogrodowym. Zachwaszcza okopowe i warzywa, rzadziej zboża. Zwykle masowo występuje na ciężkich glebach gliniastych, rzadziej na gliniasto-piaszczystych.

Rozmnaża się z nasion.

Siewki: hypokotyl długości 10—15 mm, grubości 1 mm, brunatnawy, nagi. Liścienie podłużnie eliptyczne, na szczycie ucięte lub zaokrąglone, z nasadą zaokrągloną i krótko ściągniętą w ogonek, długości do 9 mm, szerokości 5 mm, jasnozielone, nagie. W pachwinach liścieni zawiązki odgałęzień bocznych. Epikotyl u młodszych siewek krótki (3 mm) i następne mię-

_**—*»^-** _—1 " ~~ ^x ~