jednym z pierwszych eksperymentów jest zakażenie jaj kurzych różnymi drogami, by sprawdzić czy dany wirus namnaża się. Na przestrzeni ostatnich trzydziestu lat zmalało jednak użycie zarodków kurzych do pierwotnej izolacji wirusa i w większości laboratoriów używa się obecnie do tego celu hodowli komórek. Jednak z powodu zarówno historycznego znaczenia, jak również obecnego zastosowania do przygotowywania szczepionek przeciw grypie, krótko omówimy główne metody takiej hodowli bez wnikania w szczegóły techniczne.
Nowoczesne metody hodowli komórkowych rozwijały się wolno aż do czasu wprowadzenia antybiotyków, co znacznie obniżyło ryzyko zakażenia bakteryjnego hodowli i pozwoliło na pracę przy hodowlach na stole laboratoryjnym. Następnie prawie wszystkie tkanki ludzkie i zwierzęce zostały przebadane albo jako eksplanty. tzn. fragmenty tkanki zanurzone w skrzepach plazmy, lub — później —jako warstwy komórek na szklanych lub plastykowych powierzchniach. Szczególnie znaczącym wydarzeniem było odkrycie przez Endersa i jego współpracowników w 1957 r., że. poliowirus można namnażać w hodowli komórek nerki małpiej. To odkrycie, za które otrzymali oni Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny, umożliwiło produkcję szczepionki przeciw poliomyeliiis, a także stworzyło nową podstawę naukową, gdyż wykazało, że in viiro wirusy mogą namnażać się w komórkach narządów, których nie zakaziłyby w nienaruszonym organizmie zwierzęcia lub człowieka.
Te nazwy są często używane zamiennie, jednak nazwa ..hodowla komórkowa” powinna być zarezerwowana dla namnażania rozproszonych komórek albo w zawiesinach, albo w postaci ciągłych (zlewających się) warstw przylegających do szklanych lub plastykowych powierzchni. Takie hodowle o grubości jednej komórki są zwane jednowarstwowymi (monolayer). Nazwa ..hodowla tkankowa" odnosi się do wzrostu fragmentów niezorganizowanej tkanki, zwykle fibroblastów. w skrzepach plazmatycznych. Metoda ta jest obecnie rzadko stosowana, a jeśli nawet — to wyłącznie do celów naukowych. Hodow la narządowa polega na utrzymywaniu in viiro kawałków zorganizowanej tkanki, np. tchawicy. W laboratorium diagnostycznym rutynową metodą jest hodowla komórkowa.