wyzsza2

Kolejność prac:

1.    Przygotowujemy swoje dane indywidualne,

2.    Przeprowadzamy uproszczone wyrównanie warunkowe, aby dany trójkąt znalazł się na elipsoidzie i ważne były wzory i metody. W tym celu:

-    sumujemy kąty; ich suma teoretyczna powinna wynosić dokładnie 180° + e (nadmiar sferyczny),

-    aby porównać sumę otrzymaną (praktyczną) z teoretyczną musimy najpierw obliczyć wartość nadmiaru sferycznego. Obliczamy go jednym ze wzorów:

„ „ab    „ac    „bc

s -p —-sinC = p —-sin B = p —-sin ,4,

2 R²    2 R²    2 R²

przy czym a, b i c to długości boków, które możemy obliczyć jako przybliżone z prostego równania sinusowego trójkąta płaskiego:

a _ b _ ^c sin A sin B sin C ’

traktując wszystkie wielkości jako przybliżone.

W ten sposób obliczamy dokładną wartość ekscesu (obliczenia prowadzimy z dokładnością do 0,"0001).

-    tworzymy różnicę pomiędzy sumą teoretyczną a sumą praktyczną

kątów:

ó ^ teor. ^ prakt. *

Sumę tę dzielimy na trzy kąty. Uzyskane w ten sposób poprawki dodajemy do kątów, aby uzyskać kąty wyrównane:

		1
A	= A	+ — A
		3
B	= B	< 4
		3
C	= C	4 — A
		3

Sumujemy kąty:    E katów wyrównanych -1 KOstopni + nadmiar sferyczny

Nadmiar sferyczny bierzemy z dokładnością 0,"0001.

3.    Rozwiązujemy trójkąt geodezyjny stosując metodę Legendre’a.

4.    Rozwiązujemy trójkąt geodezyjny stosując metodę Soldnera (additamentów).

W metodzie tej obliczamy additamenty boków b i c stosując kolejne przybliżenia.

W pierwszym przybliżeniu zakładamy, że bok b = (b-A_b).